[…] Γράφει περί αυτού ο υποτακτικός
του επίσκοπος Ροδοστόλου Χρυσόστομος: «Δεν ήταν μόνο η υψηλή, βιβλική,
ρασοστόλιστη κορμοστασιά του, που πλησίαζε τα δύο μέτρα, η κατάλευκη γενειάδα
του και τα αδρά, ανδροπρεπέστατα χαρακτηριστικά του προσώπου του αυτά που
εντυπωσίαζαν και ενέπνεαν σεβασμό και δέος σε όλους, αλλά κυρίως η σύνεσις, η
σοβαρότης του και η μεγάλη περί τα μοναχικά και διοικητικά της Μεγίστης Λαύρας
και του Όρους πείρα του· η οξύνοιά του, ωσαύτως, στην αντίληψη και εκτίμηση των
γεγονότων, η από όλους αναγνωριζομένη διορατικότης του, ώστε να προλαμβάνη
καταστάσεις και να μην ξαφνιάζεται απ’ αυτές, και υπέρ πάντα το πολύτιμο των
συμβουλών του». […]
[…] Άκρος νηστευτής και πάντα
εγκρατής στο φαγητό του. Δεν επέτρεπε φλυαρίες και γέλια. Ο επίσκοπος
Μιλητουπόλεως Ναθαναήλ, μετέπειτα Κώου και σχολάρχης της Αθωνιάδος, υποτακτικός
του και αυτός, ως και ο Καρπάθου Αμβρόσιος, μεσολαβούσε για να μειώσει την αυστηρότητά
του στα καλογέρια του, για ν’ ακούσει: «Δεν μπορώ τώρα στα γεράματά μου ν’
αλλάξω συμπεριφορά και τακτική, έχω όμως μέσα μου την βεβαιότητα πως δεν
αστοχώ· αγωνιώ για την πορεία τους και δεν παύω να προσεύχωμαι στον Θεό για την
χαρίτωσί τους. Και ελπίζω πως, με την βοήθειά Του, θα είναι για το πνευματικό
τους συμφέρον· γι’ αυτό, σε παρακαλώ, μη με προτρέπης να κάνω αλλαγές, ανοχές
και οικονομίες· όχι γιατί δεν τις μπορώ, αλλά γιατί τις φοβάμαι. Βοήθα και συ,
με όποιον τρόπο νομίζεις, αυτές τις ψυχές, για τις οποίες θα δώσουμε λόγο στον
Θεό». […] Περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου