8457 - Ο παπα-Νεόφυτος ο Καραμανλής.

Στὴν νότια μεριὰ τῆς Σκήτης τῶν Καυσοκαλυβίων, βρίσκεται ἡ Καλύβη τοῦ Ἁγίου Γεωργίου μὲ τὸ παρεκκλησάκι του καὶ τὴν ὡραία εἰκόνα τοῦ Ἁγίου, ἡ ὁποία πρέπει νὰ εἶναι φερμένη ἀπὸ τὴν Ἀνατολή, ὅπως λέγουν.

Ἐκεῖ, στὶς ἀρχὲς τοῦ (προ)περασμένου αἰῶνος (ενν του 19^ου), ἐμόνασε ὁ Γέρων Αὐξέντιος. Αὐτός, εἶχε μόνο ἕνα πήλινο τσουκάλι, στὸ ὁποῖο μαγείρευε χόρτα ποὺ μάζευε στοὺς βράχους καὶ μόνο αὐτὰ ἔτρωγε. Καμμιὰ φορὰ ἔτρωγε καὶ ψωμί, ἀλλὰ τίποτα περισσότερο. Ἔζησε στὴν Σκήτη περίπου 60 χρόνια. Σ’ αὐτὸν ἦλθε καὶ ὑποτάχθηκε ὁ μετέπειτα περίφημος Πνευματικός, παπα-Νεόφυτος ὁ Καραμανλής.

Ὁ παπα-Νεόφυτος, καταγόταν ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Καππαδοκίας, ἐξ οὗ καὶ Καραμανλής. Ἀφοῦ ἔγινε μοναχὸς ἀπὸ τὸν Γέροντα Αὐξέντιο, ἀναγκάστηκε νὰ φύγει γιὰ λίγο, ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι πατέρες, ἀπὸ τὴν Καλύβη του, ἡ ὁποία ἔγινε φυλάκιο τουρκικό, καὶ ἀργότερα ἐπέστρεψε πάλι, ὅπου ἔκανε συνοδεία ἀπὸ ἀρκετοὺς πατέρες, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸν μοναχὸ Γεώργιο, τὸν μετέπειτα ξακουστὸ ἀσκητὴ Χατζηγιώργη.

Ἐπειδὴ εἶχε αὐξηθῆ πάρα πολὺ ἡ συνοδεία τοῦ παπα-Νεόφυτου καὶ ἡ μικρὴ Καλύβα στὰ Καυσοκαλύβια δὲν τοὺς ἐπαρκοῦσε, ἀνέβηκαν στὴν Κερασιά, καὶ πρῶτα κατοίκησαν στὴν Καλύβη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ἔπειτα, ἀφοῦ τὴν ἐπεσκεύασαν, εἰς τὴν Καλύβη τῶν Ἁγίων Δημητρίου καὶ Μηνᾶ, ἡ ὁποία ἐχρησιμοποιεῖτο ὡς ἀμπελικὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας. Ἐκεῖ θὰ εἶχαν περισσότερη ἡσυχία καὶ τόπο κατάλληλο γιὰ περισυλλογὴ καὶ προσευχή. Ἡ ὅλη δίαιτά τους, τροφή, ὕπνος, ἐνδυμασία, θύμιζε τοὺς ἡρωϊκοὺς ἀσκητὰς τοῦ παλαιοῦ καιροῦ. Ὄχι μόνο τὸ αὐγὸ καὶ τὸ ψάρι, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸ λάδι τὸ ἐγνώριζε ποτὲ ἡ τράπεζά τους. Τὸ τυπικό τους προέβλεπε πλήρη ἀποχὴ ἀπὸ τὸ λάδι ἀκόμη καὶ τὶς Ἀποκριές, τὰ Χριστούγεννα καὶ τὸ Πάσχα. Τὰ πασχαλινὰ αὐγά τους ἦταν πατάτες βραστὲς ποὺ τὶς ἔβαφαν κόκκινες.

Δὲν ὑπῆρχαν συγκαταβάσεις μέσα στὴν συνοδεία τους. Μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια, ὁ π. Νεόφυτος ἄφησε τὸν Χατζηγιώργη ὡς Γέροντα στὴν Κερασιὰ καί, περίπου τὸ 1848, ἐκεῖνος πῆρε ἕνα σιμωνοπετρίτικο Κελλὶ στὶς Καρυές, τὸν Ἅγιο Νικόλαο, γιὰ νὰ διευκολύνονται οἱ προσκυνηταὶ καὶ νὰ βοηθάει περισσότερο τὶς ψυχὲς ποὺ ἔρχονταν νὰ ἀναπαυθοῦν σ’ αὐτὸν καὶ νὰ ἐξομοληγηθοῦν.

Ὁ παπα-Νεόφυτος, ὅταν ἦταν ἀκόμα μικρὸ παιδὶ στὴν Καππαδοκία, ἄκουγε ἱστορίες γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ μὲ τὴν παιδική του ἁπλότητα σκέφθηκε ὄτι οἱ ἐρημίτες μοναχοὶ τρῶνε ὅταν ἀκούσουν κουδούνισμα στὸν οὐρανό. Ἔτσι, ἀποφάσισε νὰ τοὺς μιμηθῆ. Περίμενε πότε θὰ ἀκούσει καὶ αὐτὸς τὸ κουδούνισμα στὴν 9η ὥρα, ὅπως καὶ ἄκουγε, καὶ τότε καθόταν καὶ ἔτρωγε. Τὸ τυπικὸ αὐτὸ τὸ συνέχισε ἀρκετά, μέχρι τὰ 18 του χρόνια ποὺ ἦρθε στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἔγινε μοναχός.

Τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου του τὴν προγνώρισε πρὶν ἀπὸ 40 ἡμέρες. Διάβασε πρῶτα τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ Ψαλτήρι. Ἔσκαψε ὁ ἴδιος τὸν τάφο του, μετέλαβε τῶν Ἁγίων Μυστηρίων, ἔδωσε τὴν εὐλογία του στοὺς ὑποτακτικούς του, ἔκανε τὸν σταυρό του καὶ ἐν εἰρήνῃ παρέδωσε τὴν ψυχή του στὸν Κύριο. Κοιμήθηκε τὸ 1860, σὲ ἡλικία 106 χρονῶν, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὰ 88 τὰ ἔζησε στὸν Ἄθωνα.

http://periagiouorous.blogspot.gr

Σχετικό: 2898 - Ο παπα-Νεόφυτος ο Καραμανλής