Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

5521 - Μνήμη δικαίου... Γέροντος Χρυσοστόμου Εσφιγμενίτου!



Του Πανοσιολογιωτάτου Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας & Αποκορώνου Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη
Τήν ρημο τς ποταγς, τς αταπάρνησης, το σκητικο κα ρωικο  φρονήματος στεφανηφόρως διελθών, νέστιος και πολις κατ` νθρωπον, ορανοπολίτης, καίτοι ζν, κατά Θεόν, Γέρων Χρυσόστομος, σφιγμενίτης, τοτες τίς μέρες τς μνήμης τς σιακς καί μαρτυρικς μεταστάσεώς του καί τελευτς, ορανόθεν μς καλε, ναθεωροντας τν κβασιν τς ατο ναστροφς, νά μιμηθομε τήν πίστη του, νά μετρηθομε μέ τίς ρετές του και να γωνισθομε γιά νά μή βρεθομε λλιπες...

νας ψαλμός ταν λη του ζωή, μέ τέλεια καί πόλυτη μπιστοσύνη στό Θεό καί γάπη φειδώλευτη καί νυπόκριτη πρός τόν νθρωπο....
γέρων Παΐσιος εχε πε τι χάρις το Θεο  εναι κριβ πράγμα, κα γι ν κατοικήσει ντός μας θέλει πολ γνα, ταπείνωση,  αταπάρνηση, θυσία.
μως, γάπη  εναι πού κάνει τν σκηση ν μν γίνεται ταλαιπωρία. περβαίνει  κα περκαλύπτει τν κόπο, γιατ τίποτε δν φαίνεται σν γώνας, λλ εναι ρχοντιά, χαρ  κα ερήνη.
Ατή τήν θεοειδ ρχοντια, τήν νεκλάλητη χαρά, τήν περκόσμια ερήνη βίωσε ν μν πάντοτε σεί παρών  Γέρων Χρυσόστομος, σφιγμενίτης, τος πσι τά πάντα γενόμενος, κδηλώνοντας πρός λους, καί διαίτερα τούς τήν σάγγελο πιλεξαμένους πολιτεία, τή μοναστική, γάπη πηγαία, νόθευτη καί ελικριν, πεποικιλμένη μέ υπομονή, καρτερία, διάκριση  καί κατανόηση.
πεφιλημένος Γέροντας, μέ πλότητα παιδική, καί γι` ατό θεϊκή, ποτέ δέν κρινε, καί πολύ περισσότερο δέν κατέκρινε τό συνάνθρωπό του, τόν δελφό του... Τόν βλεπε ς εκόνα Θεο καί τόν συμπονοσε γιά τίς μυχές πού εχε, σες κι ν εχε, ποκτήσει, βαδίζοντας ετε στό αχμηρό μονοπάτι τς ν τ κόσμ ζως, ετε στή δύσκολη καί νηφορική τραπό τς μοναστικς βιωτς.
Πλούσιος πό   μπειρίες καί καταστάσεις πνευματικές, δοκιμασμένος στό καμίνι μέτρητων κινδύνων καί παντοδαπν, σωθεν καί ξωθεν πειρασμν,   γάπησε ξ λης καρδίας του τήν ντως γάπη, τό Χριστό, καί ζωή του μεταβλήθηκε σέ να θυμιατό πνευματικο, πό τό πύρωμα τς καρδις το ποίου σμή εωδίας ξεχέετο πνευματικς γάπη, χωρίς ρους καί ρια, χωρίς περιορισμούς καί διακρίσεις, χωρίς ναστολές καί ποχωρήσεις...
Μιά γάπη, πού δέν λάμπρυνε μόνο τήν σιακή του μορφή, λλά καί μόρφαινε τόν τόπο- καί  ο τόποι πού τόον γνώρισαν πολλοί- καί τούς νθρώπους, τά “παιδάκια του”, τά πάμπολλα πνευματικά του παιδιά, πού στό πρόσωπό του τό λαρό κλεπαν τόν πατέρα τό στοργικό καί τόν ποιμένα, μέ φρόνημα θυσιαστικό... 
νθρωπος τς γάπης, τς μπρακτης καί βιωματικς, δέν ταν δυνατόν, παρά νά γίνει καί νά εναι πρότυπο πακος. Γιατί,  η πακοή  εναι θυγατέρα τς γάπης, πού δέν ζητε τά αυτς!
Καί δη ν αλας Κυρίου Γέροντας Χρυσόστομος σφιγμενίτης  ποτέ δέν ζήτησε τά αυτο, λλά τά τς κκλησίας καί τά το Θεο.
δού δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρμα σου!
Μέ τούς λόγους ατούς Μαρία πό τη Ναζαρέτ ξέφρασε τήν λεύθερη  συμμετοχή το πεπτωκότος νθρώπινου γένους στήν λοποίηση το Μυστηρίου τς Θείας Οκονομίας, ξιώθηκε ς ληθς Θεοτόκος νά γενε καί μόνη πό τούς πί γς Παναγία νά ναδειχθε, μέ τήν καρδιά πληγωμένη πό τή ρομφαία το πόνου, πού Τς προσέφερε νθρώπινη κακία καί χαριστία.
δού δολος Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρμα σου!
Μέ τούς λόγους ατούς Γέρων Χρυσόστομος θεσεν αυτόν στή διάθεση καί τό θέλημα τς Μεγάλης το Χριστο κκλησίας καί καρδιά του μάτωσε πό τή ρομφαία τς μισάδελφίας καί τς συκοφαντίας...
Μάτωσε, λλά δέν κάμφθη!
Καί τώρα συναυλίζεται μέ τήν περαγία Θεοτόκο, τήν ποία πολύ γάπησε, στήν προστασία τς ποίας μέ βεβαιότητα στηρίχθηκε, στή διακονία τς ποίας, που κι ν βρέθηκε, στήν Ιερά Νσο Τνο, στόν λυμπο, στό πίγειο καί γιώνυμο περιβόλι Της, τή ζωή του νέθηκε!
πό κε ψηλά, πό τό Περιβόλι το Ορανο, μς βλέπει, μς ελογε, μς προσέχει, προσεύχεται γιά μς καί μς ναμένει...    

1 σχόλιο:

  1. Υπήρξε σεβασμία μορφή ιερέως ταγμένου στην υπηρεσία της Εκκλησίας, αξίου πνευματικού πατρός και ηγουμένου, που έφερε αγογγύστως τον βαρύ σταυρό της απρόκλητης κακίας, της λοιδορίας και της δόλιας συκοφαντίας. Ο Κύριος ας τον αναπαύει! Γέροντα, την ευχή σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή