 |
| φωτ.: http://www.panoramio.com/photo/90126346 |
Κατά τη
διαμονή μου σ’ ένα μοναστήρι, συνήθιζα να πηγαίνω και να κάθομαι στον μικρό ναό
του κοιμητηρίου, μέσα στους μπαχτσέδες.
Θα σας διηγηθώ κάτι που είδα εκεί ένα
πρωί: Από τη μικρή πόρτα του περιβόλου, απ’ όπου βγάνουν ραμμένους στο ράσο
τους τους μοναχούς για να τους θάψουν, είδα να ’ρχεται ένας μισότυφλος
ηλικιωμένος καλόγερος. Προχώρησε ίσαμε την άκρη του κήπου, όπου ήταν μια
τριανταφυλλιά ξηρή σχεδόν, δίχως άνθη. Φτάνοντας εκεί άφηκε ανάμεσα στ’ άνανθα
κλαδιά και φύλλα ένα άνθος που κράταγε και είπε: «Πάρε να ’χεις κι εσύ, να μη
σε καταφρονέσουν».
(Ν. Γ.
Πεντζίκης, «Προσεγγίσεις στο Αγιον Ορος», 1952)
Ο άνθρωπος του Θεού μεριμνά για όλη την κτίση που πάσχει. Μιμείται τον Αδάμ προ της πτώσεως που ο Θεός του έδωσε εξουσία σε όλα τα κτίσματα τα υπό τον ουρανό. Η κτίση συστενάζει και συναγωνιά μέχρι τώρα περιμένοντας την φανέρωση των υιών του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφή