Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

9141 - Επιστολή του Ιερομονάχου Δανιήλ Κατουνακιώτη για την εισβολή ανταρτών στο Άγιο Όρος και τη μάχη που διεξήχθη στις Καρυές, σαν σήμερα 16 Οκτωβρίου, το 1948

Επιστολή την οποία απέστειλε στο περιοδικό «Αγιορειτική Βιβλιοθήκη» 
ο Ιερομόναχος Δανιήλ Κατουνακιώτης και δημοσιεύθηκε στο τεύχ. 149-151 
του Ιανουαρίου-Μαρτίου 1949, σελ. 62-63.

Επιδρομή ληστών
Σας εκθέτω τα περί της επιδρομής ανταρτοσυμμοριτών εν αγίω Όρει. Καθ’ ά εκ διαδόσεων εμάθομεν και ο αγιώνυμος κλήρος της Κυρίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου υπέστη επιδρομήν συμμορίας ανταρτοληστών αρκετών, υπό της διοικήσεως αρχιαντάρτου Παπαγεωργίου. Εισδραμόντες κατά την 3 (16 ν.η.) – 10 – 48 ε.ε. μετά πάσης ελευθερίας κατά το εσπέρας της Παρασκευής και διαμερισθέντες εις ομάδας, επέδραμον εις μερικάς Μονάς και εις κελλία Καρυών και Προβάτας, τα ελεηλάτησαν αφαιρέσαντες και ικανόν χρηματικόν ποσόν και διάφορα είδη τροφίμων κλπ.

Εις δε τας Καρυάς επέδραμεν η μεγαλυτέρα ομάς, και επετέθησαν κατά της Αστυνομίας, ήτις ημύνετο έσωθεν. Επίσης επiτέθησαν κατά του Διοικητηρίου απαιτήσαντες την παράδοσιν του πολιτικού διοικητού, όστις μετά των χωροφυλάκων των ευρεθέντων παρ’ αυτώ αμυνθέντες κατά των απειλούντων ανταρτών, ίνα πυρπολήσωσι το Διοικητήριον, και άνωθεν αμυνόμενοι και πυροβολούντες κατά των ανταρτών, εφόνευσαν ένα εξ αυτών και άλλους επλήγωσαν. Δια να μη απασχολούνται δε, αφήσαντες την τε αστυνομίαν και το Διοικητήριον ετράπησαν εις την εκτέλεσιν του σκοπού της επιδρομής, δηλ. το έργον της ληστείας∙ και λεηλατήσαντες τα κελλία των εμπόρων μοναχών και λαϊκών, των εν Καρυαίς, αφήρεσαν και χρήματα αρκετά και διάφορα τιμαλφή αντικείμενα, Ευαγγέλια και εργόχειρα διάφορα και ποικίλα  είδη τροφίμων, και πλείστα τοιαύτα και εκ των λαϊκών εμπόρων. Περισυνάξαντες δε προηγουμένως και όλους τους κατά τας περιφερείας αυτάς ευρισκομένους εργάτας λαϊκούς, και επιτάξαντες αρκετά υποζύγια εκ διαφόρων Μονών και κελλίων, τη συνεργασία και των εν λόγω εργατών, εφόρτωσαν, ως λέγουν, περί τα τριακόσια ζώα διάφορα φορτία υλικού, τροφίμων κλπ. Και ανεχώρησαν και πάλιν ελευθέρως κατά το απόγευμα της Κυριακής, συναπαγαγόντες μεθ’ εαυτών και τους εν λόγω εργάτας. 
       Επί τρεις ημέρας δράσσαντες δια του έργου της ληστρικής αυτών επιδρομής αφ’ εσπέρας της Παρασκευής μέχρι της εσπέρας Κυριακής, ουδεμία δυστυχώς ελήφθη πρόνοια αντιστάσεως παρά της Κυβερνήσεως, όπως προληφθή η σύλληψις αυτών. Και ενώ ο ασύρματος της αστυνομίας των Καρυών αμέσως ειδοποίησεν εκείνην την νύκτα της Παρασκευής, δυστυχώς ουδεμία ελήφθη δραστήριος φροντίς, όπως προλάβουν την μετ’ ελευθερίας απόδρασιν της ληστοσυμμορίας, μετά τοσούτων φορτομένων ζώων. Μεγίστη γεννάται απορία εις το που αποδοτέον η τοσαύτη αμεριμνησία και παράβασις του καθήκοντος των διεπόντων αξιωματούχων του κράτους μελών επί της γενικής ασφαλείας, και μάλιστα επί του ιερωτάτου και αγιωνύμου και αυχήματος του κράτους και αξιοθαυμάστου ι. Μουσείου, του περικλείοντος τα ανεκτίμητα κειμήλια και λείψανα της παγκοσμίου φήμης Βυζαντινής αυτοκρατορίας, μετά τοσούτων ιδρυμάτων, ευαγεστάτων Μονών, τη κτιτορική συνδρομή ευσεβών και αγίων Βυζαντινών αυτοκρατόρων, εξ ων και τινες εξ αυτών επροτίμησαν τον μοναχικόν τρίβωνα της αυτοκρατορικής αλουργίδος, διαπρέψαντες εν αγιότητι εν τω μοναχικώ ορίζοντι της αγγελομόρφου μοναχικής πολιτείας.
Το τοιούτον και τηλικούτον ιερώτατον Μουσείον της ορθοδοξίας, το επί τοσούτους αιώνας διατηρηθέν και υπό Μωαμεθανών κατακτητών εκτιμηθέν και προστατευθέν δια ποικίλων προνομίων, ήδη επί της κυριαρχίας του ημετέρου ευσεβεστάτου έθνους δεν είναι λυπηρότατον και αντιχριστιανικόν να αφεθή απροστάτευτον και απεριφρούρητον και εγκατελελειμμένον εις την ελευθέραν επιδρομήν των ληστοσυμμοριτών να προξενήσουν εις αυτό την τελείαν καταστροφήν και ερήμωσιν; Ενώ ηδύνατο πολύ ευκόλως να περιφρουρηθή, εάν εν τη στενή εισόδω εγένετο μία ζώνη αντιστάσεως υπό ενός λόχου, καλώς ωπλισμένου στρατού και μερικά αποσπάσματα καταδιωκτικών σωμάτων περιεφέροντο τας δυο πλευράς, καθώς και από θαλάσσης εάν εφρουρείτο από δυο ή τριών πλοίων καταδιωκτικών, τότε δεν θα ηδύνατο να εισέλθη ουδέν κακοποιόν στοιχείον. Το τοιούτον, αγαπητέ, πικρώς μας καταλυπεί δια την μη παρεχομένην κανονικήν ασφάλειαν του αγιωνύμου νΌρους, αλλ’ ημείς την πάσα ημών ελπίδα έχομεν εις την κοινήν προστασίαν ημών, την Υπεραγίαν Θεοτόκον και την πολιούχον του αγιωνύμου κλήρου αυτής.
Ιερομ. Δανιήλ Δανιηλίδης
Κατουνάκια

Σχετικά:


Ο διακο-Διονύσιος ο Φιρφιρής,
και το θαύμα της Παναγίας.








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου