Μέσα στην πολύβουη εποχή μας, την εποχή της ταχύτητας και του αυτοματισμού, ο άνθρωπος στέκει αμήχανος να αντιδράσει και αδύναμος να δώσει λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, που συσσωρεύονται γύρω του. Αδυνατεί να αντέξει και να ερμηνεύσει το πλήθος των δεδομένων, που δέχεται καθημερινά στο μυαλό του, με αποτέλεσμα να έχει εγκλωβιστεί σε αδιέξοδο.
Ομοιάζει με ναύτη χωρίς πυξίδα, ναυαγό χωρίς σανίδα σωτηρίας. Έχει βρεθεί μεσοπέλαγα και δεν ξέρει ποια πορεία και κατεύθυνση να πάρει. Η απελπισία του έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη και η αμφισβήτηση ξεθεμελιώνει μέσα του και το τελευταίο «στεγανό», από το οποίο θα αντλούσε δύναμη.
Είναι δυνατόν, όμως, ο άνθρωπος, το κορυφαίο δημιούργημα και η κορωνίδα της δημιουργίας, να έχει βρεθεί σε τέτοια κατάσταση;
Είναι δυνατόν να απελπίζεται αυτός, ο οποίος έχει ονομαστεί φίλος του Χριστού από τον Ίδιο; «῾Υμεῖς φίλοι μού ἐστε...».
Είναι δυνατόν να νιώθει μοναξιά αυτός, ο οποίος έχει κοινή Μητέρα με τον Χριστό, την Παναγία;
Ο άνθρωπος έχει εγκλωβιστεί στο σκοτάδι της απελπισίας, εξαιτίας των επιλογών του. Αρκεί, όμως, να στρέψει το βλέμμα του προς την Ουράνια Μητέρα του, η οποία στέκει αγέρωχα σαν φάρος μέσα στην φουρτούνα της ζωής του, και να της φωνάξει: «σκέπη γενού και προστασία, και αντίληψη και καύχημα Παρθένε».
Όσο μακριά και να έχει βρεθεί, το φως της Παναγιάς θα σπάει το σκοτάδι και θα χαράζει την πορεία του, θα φωτίζει τον δρόμο του, θα τον κατευθύνει με σιγουριά κοντά της. Αυτή είναι το σίγουρο λιμάνι, που ξεκουράζει, γαληνεύει και αναζωογονεί.
Η Παναγιά είναι ο φάρος στη ζωή του ανθρώπου, που με υπομονή και αγάπη τον περιμένει και τον καλεί να ακολουθήσει το φως της και να τον οδηγήσει μέσα στην αγκαλιά της. Τότε μόνο θα γεμίσει ελπίδα, θα βρίσκει λύσεις στα προβλήματά του, διεξόδους στα αδιέξοδά του, θα γεμίσει με φως την ζωή του!
Η αγκαλιά της Παναγιάς είναι το σωτήριο λιμάνι που «μυρίζει» αγάπη, στοργή και γαλήνη, «μυρίζει» ουρανό!
†αρχ Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μονής του Εσφιγμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου