Το γεγονός της κοίμησης της Παναγίας δεν στάθηκε εμπόδιο για την Ίδια να εκδηλώσει την αγάπη της για τον άνθρωπο. Αντιθέτως, με την μετάστασή της και την σωματική της άνοδο στον ουρανό, ελευθερώθηκε. Τώρα πλέον ελεύθερη, δεν παύει να αγαπά, δεν παύει να πονά, δεν παύει να τρέχει για τον άνθρωπο, ακατάπαυστα, χωρίς περιορισμούς και δεσμεύσεις.
Αδύναμος ο θάνατος να κρατήσει την αγάπη στον τάφο, η οποία αναστήθηκε. Δεν μπόρεσε να χωρέσει ούτε την μητέρα της αγάπης.
Κενός ο τάφος της Παναγιάς! Μετέστη στον ουρανό! Πανηγυρίζει ο ουρανός, γιατί δέχθηκε την μητέρα του Θεού. Πανηγυρίζουν οι άνθρωποι, γιατί απέκτησαν ουράνια μητέρα.
Αμέτρητοι ύμνοι συνθέτουν και υμνούν το μεγαλείο της, είναι όμως λίγοι για να το περιγράψουν, φτωχή η ανθρώπινη γλώσσα. Πλούσια, όμως, η καρδιά. Καρδιακή δοξολογία ας αναπέμψουμε προς την Παναγία Μητέρα μας! Μαζί με τον πόνο μας, ας της μιλήσουμε και για την χαρά μας! Ας την κάνουμε μέτοχο στην ζωή μας! Ας την ευχαριστήσουμε για την αγάπη της!
Μας καλεί όλους, όπως τότε τους Αποστόλους, «Απόστολοι εκ περάτων», να μαζευτούμε γύρω από την νεκρική κλίνη της, όλα τα παιδιά της. Να μετέχουμε της εορτής της, να νιώσουμε την χάρη της, να γευθούμε την χαρά της, να εμπιστευθούμε την μεσιτεία της.
Χρόνια πολλά!
†αρχ Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μονής του Εσφιγμένου
Σχετικό: Δεκαπενταύγουστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου