Καταγόταν ἀπὸ τὴν Πάνορμο τῆς
Προποντίδος καὶ ἦλθε στὰ Καυσοκαλύβια σὲ ἡλικία 17 ἐτῶν ἀκολουθώντας τὸν
μεγαλύτερο ἀδελφό του μοναχὸ Γεράσιμο. Δὲν
εἶχε διδαχθῆ πολλὰ
γράμματα, ἀλλὰ ἦταν πολὺ μελετηρὸς
καὶ ἔξυπνος.
Εἶχε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὸ χάρισμα νὰ ὠφελῇ μὲ τὶς συμβουλές του τόσο, ποὺ τὸν ἀποκαλοῦσαν
πνευματικό, ἂν καὶ ἦταν μοναχός. Ἦταν φίλεργος, εὐκίνητος
καὶ ἐπιτήδειος σὲ κάθε ἐργασία. Φιλακόλουθος καὶ ἀκαταπόνητος
σὲ ὅλες τὶς ἀκολουθίες καὶ στὸν κανόνα του, τὸν ὁποῖο δὲν παρέλειψε ποτέ· ἐξακολουθοῦσε δὲ
νὰ κάνῃ καὶ τὶς μετάνοιες μέχρι τὴν ἡλικία τῶν
100 ἐτῶν, παρὰ τὸ ὅτι ἔπασχε ἀπὸ ὑπερμεγέθη κήλη. Ἡ εὐχή, τό:
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με· καθὼς καὶ τό: Θεοτόκε Παρθένε, τοῦ
ἔγιναν ἕξις· τόσο, ποὺ
τὰ ἐψέλλιζε τραυλίζοντας μέχρι τὴν
τελευταία του ἐκπνοή, δηλαδὴ τὰ ξημερώματα
τῆς Παρασκευῆς 22ας Ἰανουαρίου
τοῦ ἔτους 1944, δέκα λεπτὰ μετὰ τὴν μετάληψη τῶν Ἀχράντων
Μυστηρίων, σὲ ἡλικία 102 ἐτῶν.
Κάτι τέτοιες ἀδρὲς περιγραφὲς τοῦ
βίου ὁρισμένων μοναχῶν, χωρὶς
νὰ περιέχουν στοιχεῖα ἐντυπωσιακά,
εἶναι τόσο εὔγλωττες, λέγουν τόσα πολλὰ χρησιμοποιώντας τὴν γλώσσα τῆς σιωπῆς, ποὺ
εἶναι, κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰσαάκ,
ἡ γλῶσσα τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Πόσα συμπεράσματα βγάζει κανεὶς γιὰ
τὴν ἐσωτερικὴ ζωὴ αὐτῶν τῶν χαριτωμένων γερόντων ἀπὸ τὰ λίγα ἀλλὰ χαρακτηριστικὰ
στοιχεῖα τῆς ζωῆς καὶ συμπεριφορᾶς τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου