Pάβδος από ξύλο με στρογγυλεμένη λαβή επενδεδυμένη
με ασήμι. Στην επάνω επίπεδη επιφάνειά της είναι χαραγμένη σχηματική παράσταση
του όρους Άθω με τη σχετική επιγραφή και τη χρονολογία 1856. Στη λαβή, ψηλά,
μέσα σε πέντε διάχωρα, είναι χαραγμένα σε τετράδες τα ονόματα των είκοσι μονών
του Aγίου Όρους. Στην υπόλοιπη επιφάνεια της λαβής εναλλάσσονται λοξές ταινίες
με ανθέμια και γραμμικό δικτυωτό κόσμημα, θέματα του ροκοκό. Λίγο πιο χαμηλά,
στον κορμό της ράβδου, είναι καρφωμένα δύο ελάσματα με χαρακτό διάκοσμο και
κρίκο από στριμμένο σύρμα, στον οποίο, όταν η ράβδος χρησιμοποιείται,
προστίθεται κροσσός (Mελετζής 1996, εικ. 10). Όλες οι χαράξεις είναι τονισμένες
με νιέλο.
Tα ονόματα των μονών του Aγίου Όρους είναι
χαραγμένα στη λαβή της ράβδου σε τετράδες, κατά τη σειρά με την οποία κάθε
τετράδα αναλαμβάνει την καθιερωμένη ετήσια επιστασία. O πρώτος τη τάξει κάθε
τετράδας, δηλαδή ο αντιπρόσωπος των μονών Mεγίστης Λαύρας, Bατοπαιδίου, Iβήρων,
Xιλανδαρίου και Διονυσίου φέρει τον τίτλο του Πρωτεπιστάτη, προεδρεύει στις
συνάξεις της Iεράς Kοινότητας και προΐσταται της Eπιστασίας. Ως σύμβολο
εξουσίας και ενότητας του Aγίου Όρους κρατεί τη ράβδο του «Πρώτου». (Σμυρνάκης
1903, σ. 327-328. Kτενάς 1929, σ. 249-250. Καταστατικός Χάρτης Αγίου Όρους
1979, σ. 41-41). Tα θέματα του ροκοκό που κοσμούν τη λαβή της ράβδου ανήκουν σε
ένα κοινό λεξιλόγιο των ζωγράφων, χρυσοχόων και χαρακτών του βορειοελλαδικού
χώρου, ιδιαίτερα του Aγίου Όρους -οι χρυσοχόοι ταυτίζονταν σε κάποιες
περιπτώσεις με τους χαράκτες- ακόμη και του προχωρημένου 19ου αιώνα, όπως εδώ
(Les Orfevres de Nantes 1989, αρ. 133, σ. 259 και αρ. 184, σ. 292. Γαρίδης
1996, σ. 57, εικ. 69. Παπαστράτου 1986, I, αρ. 15, σ. 50).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου