Ο κατά κόσμον Θεόδωρος Μαραγκός του Ανδρέα γεννήθηκε στην Ανάσταση Καλαβρύτων το 1910. Προσήλθε στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου στη Νέα Σκήτη το 1928 και εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1934 και πρεσβύτερος το 1938. Στην Καλύβη αυτή μόναζε με τον αδελφό του μοναχό Θεοδόσιο (1887-1970) και τους αδελφούς θείους του Θεοδόσιο Σιναΐτη και Γεώργιο († 1957).
Ο ιερομόναχος Βαρλαάμ ήταν καλός αγιογράφος και ευλαβής ιερουργός. ‘Υπήρξε ασκητικός και βιαστής στην καλογηρική του. Κατά τη διάρκεια των ιερών αγρυπνιών, ακολουθιών, και ιδιαιτέρως των θείων Λειτουργιών, δεν καθόταν καθόλου στο στασίδι. Ακόμη και στα προχωρημένα του γεράματα προσευχόταν πολύωρα όρθιος. Είχε στο έπακρον την αρετή της φιλοξενίας. Στην Καλύβη του Τροπαιοφόρου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου φιλοξενούσαν αδιάκριτα περαστικούς προσκυνητές, ζητιάνους, κουρελήδες και φτωχούς με πολλή αγάπη και φροντίδα. Συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου