[...]Στο εργαστήρι της αγιογραφίας, για
να μη γίνονται άλλες συζητήσεις, διάβαζε τον βίο του αγίου της ημέρας. Το ίδιο
έκανε και με τους φιλοξενούμενους επισκέπτες. Για να μην απλώνονται σε μάταιες
συζητήσεις, τους διάβαζε τα ψυχωφελή συναξάρια. Όταν κάποτε τον ρώτησαν αν
βαριέται να διαβάζει συνέχεια τους βίους των αγίων, απάντησε πως «όλους τους
αγίους πρέπει να τους τιμάμε, ιδιαίτερα όμως τους μάρτυρες, να τους μιμούμαστε,
κι αν δεν μπορούμε να τους μιμηθούμε τουλάχιστον ας αποφεύγουμε την αργολογία.
Με τη μελέτη του βίου τους χαίρονται και πρεσβεύουν για μας και μας βοηθούν να
δούμε τα πάθη μας και να τα διορθώσουμε, όπως τα κατάφεραν εκείνοι»
[...]Ήταν απλός και μυστικός
αγωνιστής. Μισούσε φοβερά την κατάκριση. Ήταν καταδεκτικός, διακριτικός, πολύ
φιλόξενος, συνήθως χαμογελαστός, αδιάκριτα ελεήμων. Έτσι τον γνωρίσαμε κι εμείς
γηραλέο, έμπειρο, καλωσυνάτο, να λέγει λίγα αλλά χρήσιμα και απαραίτητα, με μία
υπέροχη πραότητα. Μετελάμβανε των αχράντων Μυστηρίων πάντοτε με άφθονα δάκρυα[...]. Περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου