Κυριακή 6/09/2015
Υποδοχή της Παναγιάς της
Γοργουπηκόου στην πλατεία του Σοχού.
Η ελπίδα και η χαρά στα μάτια όλων
μας, παραμερίζει τον πόνο και την απελπισία.
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ!!
Στην προσλαλιά του στην
κεντρική πλατεία του Σοχού, κατά την υποδοχή της
Ιεράς Εικόνος, ο Γέροντας Γρηγόριος μας είπε για
ένα θαύμα της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου κατά την
περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όταν το δάσος
κοντά στη Μονή Δοχειαρίου είχε πάρει φωτιά και οι
φλόγες πλησίασαν το κτηριακό συγκρότημα της Μονής
οι πατέρες πήραν την εικόνα της Παναγίας και
πήγαν μπροστά στην φωτιά. Αμέσως η φωτιά άλλαξε
πορεία γύρισε προς το καμένο δάσος, έσβησε και γλύτωσε
η Μονή.
Κάποιοι από τους
παρευρισκομένους το θεώρησαν υπερβολή και το χλεύασαν!
Μία η ώρα τα ξημερώματα της
Δευτέρας 7/09/2015
Ο πειρασμός και μικρότητα
κάποιων ανθρώπων δοκιμάζει το χωριό και το σπίτι μας.
Ο καπνός και η εφιαλτική λάμψη του
κόκκινου της φωτιάς μέσα στο υπνοδωμάτιο μας ξυπνά έντρομους. Μια πρώτη ματιά
από τον εξώστη μας φέρνει σε κατάσταση πανικού. Οι φλόγες είναι δίπλα μας.
Παναγιά μου καιγόμαστε!!
Πρώτη σκέψη: τηλέφωνο στο
Μοναστήρι της Θεοσκεπάστου στον Πάτερ Απολλώ για να κάνει Παράκληση στην
Παναγιά την Γοργοϋπήκοο.
Τα δικά μας όπλα, στο ένα χέρι η
παράκληση και στο άλλο το λάστιχο του νερού.
Ο αγώνας άνισος, ο δυνατός αέρας
έτρεφε και έστρεφε τις τεράστιες φλόγες προς τα σπίτια μας.
Και ώ του θαύματος, σε όποια σημεία
προσπαθούσε η φωτιά να κατέβει προς τα σπίτια μας ξαφνικά έσβηνε αφήνοντας
άσπρο καπνό πίσω της.
Εφιαλτική εικόνα το σπίτι του
Άγγελου και της Αθανασίας Παππά, ζωσμένο από τις φλόγες, να στέκει ωστόσο
απείραχτο.
Μεγάλη η προσπάθεια των
συγχωριανών και της Πυροσβεστικής, για την κατάσβεση της φωτιάς αλλά εξαιτίας
του δυνατού αέρα, του δύσκολου ανάγλυφου του εδάφους και του σκότους, φαίνεται
αδύνατη.
Τη στιγμή του πανικού σταματά
μπροστά από το σπίτι μας ο Αντιπεριφερειάρχης Θεοφάνης Παππάς για να μας πει
για ένα θαυμαστό γεγονός που έζησε σε άλλο σημείο του μετώπου της φωτιάς: ενώ ο
δυνατός αέρας έσπρωχνε τις τεράστιες φλόγες προς το παρεκκλήσι του Αγίου
Δημητρίου (προς το σπίτι μας), ξαφνικά έπεφτε σε ένταση αφήνοντας τη φωτιά να
σβήσει.
Σήμερα το πρωί είδαμε το μέγεθος
της καταστροφής.
Σε ορισμένα σημεία κάπνιζε ακόμη.
Μια βροχούλα, πρωινή, αποτελείωσε τις όποιες εστίες της φωτιάς αντιστεκόταν
ακόμη.
Ευχαριστούμε Παναγιά μου που ήσουν, εδώ, δίπλα μας για άλλη μια φορά την δύσκολη ώρα.
Μαρτυρία του Δημήτρη και της
Ευγενίας Πείδη.
Διαβάζοντας την συγκλονιστική μαρτυρία του ζεύγους Πεϊδη θα ήθελα να προσθέσω πως έζησα το θαυμαστό αυτό γεγονός της παρουσίας της Γοργοϋπηκόου στην περιοχή του Σοχού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βράδυ της Κυριακής και περί ώρα 01,31 κτύπησε το τηλέφωνό μου και με το που απάντησα στην κλήση ακούω μια τρομαγμένη φωνή της κ. Ευγενίας με κλάματα να φωνάζει «καιγόμαστε …η φωτιά είναι δίπλα στα σπίτια μας …».
Αμέσως βγήκα έξω και είδα τον αέρα να σείει τον τόπο και η σημαίες να κάνουν μεγάλο θόρυβο. Πρέπει να ήταν 5 με 6 μποφόρ η δύναμη του.
Κοιτάζω προς το χωριό και βλέπω μια πύρινη φλόγα να ανεβαίνει προς τον ουρανό.
Η πύλη της Μονής ήταν κλειστή, δεν είχα την δύναμη να ψάλλω παράκληση , αλλά άρχισα δυνατά μέσα στην νύκτα να φωνάζω, «Παναγία βοήθησον …» έπεσα πάνω στην εικόνα της παρακαλώντας την να βοηθήσει. Δεν ξέρω πόση ‘ώρα έμεινα έτσι και πήγα να ξαπλώσω.
Είδα πως στις 01,44 με είχε καλέσει και η κ. Αθανασία Παππά για το ίδιο πρόβλημα.
Στις 03,53 ήλθε στο κινητό μου ένα μήνυμα από τον κ. Απόστολο Βιολεστή που μου έλεγε : «Πατέρα ήταν θαύμα. Μόλις οι φλόγες φτάσανε στα πρώτα σπίτια ξαφνικά ο αέρας άλλαξε 180 μοίρες. Η Παναγία δεν θα μας άφηνε. Η φωτιά έσβησε γιατί το ήθελε η Μάνα μας .»
«Έχοντες Εικόνα σου την σεπτήν, ανύμφευτε Κόρη, ως προπύργιον οχυρόν, προσφεύγομεν ταύτη, καιρώ τω των κινδύνων, και επηρείας πάσης απολυτρούμεθα».
Γέρων Απολλώ Δοχειαρίτης
ΑπάντησηΔιαγραφή«Μόνο την Εικόνα της Γορτγουπηκόου»
Προπαραμονή και όχι παραμονή ήρθες Παναγιά μας για την λαμπρή σου εορτή.
Έγινε η υποδοχή της σεπτής εικόνες της Γοργουπηκόου όπως γινόταν και άλλες χρονιές. Ο σεβάσμιος Γέροντας Γρηγόριος στην προσλαλιά του ,μεταξύ των άλλων, μας ανέφερε και ένα θαύμα της Παναγίας που έσωσε την Μονή Δοχειαρίου από πυρκαγιά.
Πώς ο ανθρώπινος νους μπορεί να χωρέσει ότι μέσα σε λίγες ώρες θα βλέπαμε με τα ίδια μας τα μάτια τις φλόγες να απειλούν σπίτια και ανθρώπινες ζωές και Συ να μη μας εγκαταλείπεις!
Αφού λειτανεύσαμε της Ιερά Εικόνα από τον Ναό του Αγίου Γεωργίου Σοχού μέχρι το μετόχι της Θεοσκεπάστου , την προσκυνήσαμε και επιστρέψαμε στο σπίτι μας. Φυσούσε αεράκι και είπα: Θεέ μου ας μη βάλουν κάπου φωτιά! Πριν πέσω για ύπνο κάνω την σκέψη, άραγε σε κάποιο σημείο της Ελλάδας να υπάρχει πυρκαγιά;
Και δεν άργησε να ακουστεί η φωνή του συζύγου μου : ξύπνα θα καούμε!!
Πετάγομαι από το κρεβάτι και αρχίζω να καλώ σε βοήθεια ανθρώπους ,Παναγία και Θεό.
Πώς μέσα στην άγρια νύχτα είχαν βρεθεί τόσο πολλοί άνθρωποι και ήλθαν να μας βοηθήσουν ;
Ήδη η Παναγιά είχε στείλει τους πρώτους Αγγέλους της μέχρι να φτάσει η πυροσβεστική.
Συνεχίζω να κράζω «Κύριε ελέησον».
Γοργουπήκοε βοήθησέ μας. Τηλεφωνώ στον Πάτερ Απολώ. Δεν απαντούσε γιατί ήδη είχε ενημερωθεί και προσευχόταν για μας. Σκέφτηκα την εικόνα της Γοργουπηκόου στο εικονοστάσι μας και μπήκα , την πήρα στα χέρια μου και πάλι βγήκα έξω και την παρακαλούσα να σβήσει την φωτιά.
Αρχίζει να χτυπά το κινητό μου από γνωστούς και φίλους που ρωτούσαν πώς είναι η κατάσταση και εγώ να τους απαντώ μόνο ένα πράγμα ,να κάνετε την παράκληση της Γοργουπηκόου .
Μάλιστα μια με ρωτά αν βγάζω πράγματα από το σπίτι μου για να μην καούν και της απαντώ:
«μόνο την Εικόνα της Γοργουπηκόου πήρα»
Σε λίγο βλέπω τις φλόγες να πλησιάζουν το σπιτικό μας. Με την Εικόνα της Παναγιάς στα χέρια μου και σε απόγνωση σταυρώνω τις φλόγες κράζοντας: « Γοργουπήκοε κάνε το θαύμα σου» και δεν άργησε. Άλλαξε η φορά του ανέμου απομακρύνοντας την φωτιά από το χωριό και το σπίτι μας.
Έπεσε η ένταση του ανέμου αποδυναμώνοντας τις φλόγες , αφήνοντας άσπρο καπνό.
Ο σύζυγός μου ήταν με τους συγχωριανούς και τους πυροσβέστες προσπαθώντας στην κατάσβεση.
Χαράματα συναντηθήκαμε , αγκαλιαστήκαμε και μου λέει ξανά και ξανά : «ο Θεός μας βοήθησε» και συμπληρώνω «και η Παναγία».
Όταν ξημέρωσε καλά παρατηρήσαμε με τον σύζυγό μου ότι μόνο το κτήμα που είναι ακαλλιέργητο κάηκε. Το ενδιάμεσο συρματόπλεγμα η Παναγιά το έκανε τείχος και δεν πέρασε ούτε καν μέσα στην αυλή μας. Ενώ οι συγχωριανοί που κοίταζαν από μακριά μέσα στην νύχτα νόμιζαν ότι το σπίτι μας
Τειχίσθηκε από τις φλόγες.
Για μας ήρθες μια μέρα νωρίτερα Γοργουπήκοε , για να μας σώσεις.
Να χαρίζεις κάθε ευλογία σε όλους που με κάθε τρόπο βοήθησαν , σε αυτούς και στις οικογένειές τους.
Ευχαριστούμε τον Γέροντα Γρηγόριο και την Συνοδεία του όπως επίσης και την Γερόντισσα Ευσεβία και την Συνοδεία της που κάθε χρόνο οικονομούν για να έχουμε την Γοργουπήκοο στον τόπο μας.
Άπειρες δόξες και άπειρες ευχαριστίες Παναγιά μας
Αθανασία και Άγγελος Παπάς