ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ: 4747 - Η ετήσια συνάντηση των αποφοίτων της Αθωνιάδος Σχολής στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας (φωτογραφίες)

Το Σάβατο 10 Μαΐου πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της ιεράς μονής Παναγίας Δοβρά στη Βέροια η καθιερωμένη συνάντηση του Συλλόγου αποφοίτων της Αθωνιάδας Σχολής.

Νωρίς το πρωί τελέστηκε στον ιερό ναό αγίου Λουκά του ιατρού αρχιερατική θεία λειτουργία από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ Παντελεήμονα, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο. Στή θεία λειτουργία έλαβαν μέρος και πολλοί κληρικοί απόφοιτοι της Σχολής. Στο τέλος τελέστηκε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων καθηγητών και αποφοίτων τη σχολής.

Ακολούθησαν εισηγήσεις: α) από τον Καθηγητή Σλαβολογίας κ. Κων. Νεοχωρίτη ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Ο άγιος Κοσμάς και η Αθωνιάδα» και β) από τον Σύμβουλο Θεολόγων Β΄θμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς κ. Εμμ. Κουτσάφτη ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Ο άγιος Κοσμάς ως εθναπόστολος». Στη συνέχεια έγινε συζήτηση για διάφορα θέματα που αφορούν τη λειτουργία και τις δράσεις του Συλλόγου. Τέλος παρατέθηκε από το σεβασμιώτατο γεύμα για τους αποφοίτους στην τράπεζα της Μονής. Όλοι είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν ιερό λείψανο και τον Σταυρό του Πατροκοσμά που φυλάσσονται στην ιερά μονή Παναγίας Δοβρά.

Η ομιλία του σεβασμιωτάτου.

«Ἐάν γάρ μυρίους παιδαγωγούς ἔχετε ἐν Χριστῷ ἀλλ᾽ οὐ πολλούς πατέρας· ἐν γάρ Χριστῷ Ἰησοῦ διά τοῦ εὐαγγελίου ἐγώ ὑμᾶς ἐγέννησα».

Πολλές φορές ἀκούσαμε τόν ἀπόστολο Παῦλο νά ἀπευθύνεται μέσω τῶν ἐπιστολῶν του στούς χριστιανούς τῶν πόλεων στίς ὁποῖες κήρυξε τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ὡς διδάσκαλος πρός προσφιλεῖς μαθητές, ὡς πατέρας πρός ἀγαπητά τέκνα.

Ἀπευθύνεται ἀποκαλύπτοντας ἐμπειρίες, βιώματα καί ἀποκαλύψεις πού ἔζησε κατά τή διάρκεια τῆς ἀποστολικῆς του ζωῆς.

Δέν τό κάνει γιά νά ἐπιδειχθεῖ, τό κάνει γιά νά διδάξει καί νά στηρίξει τούς νέους χριστιανούς πρός τούς ὁποίους ἀπευθύνει τίς ἐπιστολές του. Ἀνοίγει τήν ψυχή του καί ἀφήνει τά τέκνα του νά γίνουν μέτοχοι στίς ἀγωνίες καί τίς χαρές του, στίς προσπάθειες καί τούς πειρασμούς πού δοκίμασε, ὄχι γιά ἄλλους λόγους, ἀλλά γιατί πιστεύει ἀκράδαντα ὅτι ἡ διδασκαλία τοῦ εὐαγγελίου δέν εἶναι μία διαδικασία θεωρητική, δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα κήρυγμα, εἶναι ζωή, εἶναι βίωμα, εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ ζωή. Καί αὐτό προσπαθεῖ νά μεταδώσει στά πνευματικά του τέκνα. Τή ζωή καί τό βίωμά του κοντά στόν Χριστό, ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού ἄκουσε τή φωνή του στόν δρόμο πρός τή Δαμασκό νά τόν καλεῖ νά ἐγκαταλείψει τά πάντα καί νά τόν ἀκολουθήσει μέχρι τήν ὥρα πού γράφει πρός τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου, ἔχοντας ζήσει διωγμούς καί φυλακίσεις, ταλαιπωρίες καί ναυάγια, ἀσθένειες καί δοκιμασίες, ἀλλά προπαντός ἔχοντας ζήσει μέσα στή χάρη τοῦ Θεοῦ καί ἔχοντας διαπιστώσει ὅτι «ἡ δύναμις» τοῦ Θεοῦ «ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται».

Καί σήμερα τόν ἀκούσαμε νά ἐμπιστεύεται καί πάλι τίς μύχιες σκέψεις καί τά αἰσθήματα τῆς ψυχῆς του στούς ἀγαπητούς του Κορινθίους, ὑπογραμμίζοντας τήν πνευματική σχέση πού τούς συνδέει μαζί του: «ἐάν γάρ μυρίους παιδαγωγούς ἔχητε ἐν Χριστῷ ἀλλ᾽ οὐ πολλούς πατέρας».

Δέν εἶναι μόνο παιδαγωγός ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιά τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου, ἀλλά εἶναι πατέρας τους, γιατί μέ τό δικό του κήρυγμα ἀναγεννήθηκαν ἐν Χριστῷ.

Τά λόγια ὅμως τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν ἰσχύουν μόνο γιά τούς Κορινθίους. Ἰσχύουν γιά ὅλους τούς πιστούς, γιά ὅλους ἐμᾶς πού θέλουμε νά εἴμαστε ζωντανά μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἰσχύουν γιά ὅλους ἐμᾶς πού εἴχαμε τήν εὐλογία ἀπό τόν Θεό νά ζήσουμε τά ἐφηβικά καί τά νεανικά μας χρόνια στό περιβόλι τῆς Παναγίας, στό περιβόλι τῆς Ἀθωνιάδος Σχολῆς, ἔχοντας ὡς παιδαγωγούς καί πνευματικούς πατέρες ὄχι μόνο τούς Ἁγιορεῖτες πατέρες καί γέροντες τῆς ἐποχῆς, ἀλλά καί τούς προστάτες ἁγίους τῆς Σχολῆς μας, τίς ἱερές ἐκεῖνες μορφές πού διακρίθηκαν στό παρελθόν ὡς διδάσκαλοι καί πατέρες τῶν μαθητῶν τῆς Ἀθωνιάδος ἀλλά καί τῶν πιστῶν, πού μέ τόν λόγο καί τή ζωή τους ἄφησαν φωτεινά ἴχνη στήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἀθωνιάδος, καί πού συνεχίζουν νά μᾶς καθοδηγοῦν στόν δρόμο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.

Ἕνας ἀπό αὐτούς τούς ἁγίους προστάτες τῆς Σχολῆς μας εἶναι καί ὁ μέγας ἰσαπόστολος ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, στόν ὁποῖο ἔχει ἀφιερώσει τό τρέχον ἔτος ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπετείου τῶν τριακοσίων ἐτῶν ἀπό τή γέννησή του. Καί εἶναι γιά ὅλους μας καί πατέρας καί παιδαγωγός, γιατί στό δικό του κήρυγμα ὀφείλουμε οἱ Νεοέλληνες πολλά· γιατί ἡ δική του θυσία νά ἐγκαταλείψει τήν ἡσυχία τοῦ Ἁγίου Ὄρους γιά νά περιέλθει τήν Ἑλλάδα διδάσκοντας τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί ἐνισχύοντας τούς ὑπόδουλους Ἕλληνες, ὑπῆρξε εὐεργετική καί σωτήρια γιά τό Γένος μας· γιατί ὁ δικός του ζῆλος νά περιέλθει ὅλους τούς τόπους ὅπου κατοικοῦσαν Ἕλληνες γιά νά κηρύξει, γιά νά διδάξει, γιά νά συμβουλεύσει, γιά νά ἀνοίξει σχολεῖα καί Ἐκκλησίες, μᾶς ὑπενθυμίζει πώς δέν εἶναι δυνατόν νά ξεχνοῦμε ἐμεῖς σήμερα τί τοῦ ὀφείλουμε, ἀλλά καί τί ὀφείλει τό Γένος μας στήν Ἐκκλησία. Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅμως καί τό χρέος μας ἀπό ὅποια θέση καί ἐάν βρισκόμαστε, εἴτε εἴμαστε κληρικοί εἴτε εἴμαστε θεολόγοι, ὁπουδήποτε καί ἐάν ἐργαζόμεθα, ἔχουμε χρέος νά ρυθμίζουμε τή ζωή μας σύμφωνα μέ τίς διδαχές τοῦ ἁγίου ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ἀλλά καί νά μεταλαμπαδεύουμε αὐτή τήν ἁπλῆ καί καρδιακή πίστη του, πού δέν σταματᾶ στή θεωρία ἀλλά προχωρεῖ στήν πράξη καί ἀντλεῖ ἀπό τήν ἐμπειρία καί τό βίωμα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.

Μέ αὐτές τίς σκέψεις σᾶς καλωσορίζω καί πάλι στήν καθιερωμένη συνάντησή μας καί εὔχομαι καί ἡ συνάντηση αὐτή νά ἀποτελέσει μιά εὐκαιρία ἀνταλλαγῆς ἀπόψεων μεταξύ ἀδελφῶν καί πνευματικῆς ὠφελείας γιά ὅλους μας.