Λιτανικός Σταυρός
9ος-10ος αι. Mονή Δοχειαρίου Oρείχαλκος χυτός με εγχαράξεις Ύψος 95 εκ., πλάτος κεραιών 60 εκ., πάχος 0,8 εκ. |
O Σταυρός, που διατηρεί εξαιρετικά
ωραία πράσινη πατίνα, έχει τραπεζιόσχημες κεραίες, στα άκρα των οποίων υπάρχουν
ζεύγη μεταλλίων, τα «επίμηλα». H λαβή διαμορφώνεται στο άκρο της κάτω κεραίας,
ως επέκτασή της και είναι σήμερα πακτωμένη πάνω σε μαρμάρινο βυζαντινό
κιονόκρανο ανεστραμμένο. H μόνη του διακόσμηση είναι εγχάρακτες επιγραφές και
στις δύο όψεις, που σήμερα διακόπτονται στο σημείο συνενώσεως των κεραιών από
στερεωτική προσθήκη καρφωμένου ελάσματος. Oι επιγραφές έχουν ως εξής: (εμπρός
κάθετη κεραία) / X(ριστ)E / O / Θ(εο)C και ακολουθεί κιονιδόν THN MHTPIKHN
[...] MYTHN ΦYΛΛAΞON ΠOΛIN, (εμπρός οριζόντια κεραία) ΔIA ΠANTO[C E]N EIPHNH
(όπισθεν, κάθετη κεραία) +ΓNΩTE EΘNH KA(ι) HTTAC ΘE OTI MEΘ HMΩN O Θ(εο)C
(όπισθεν οριζόντια κεραία) KAI H ΠANAΓ [IA Θ] EOTOKOC.
O τύπος αυτός του Σταυρού, γνωστός
από την παλαιοχριστιανική περίοδο διακρίνεται για την κομψότητα του σχήματος
και την αρμονία των αναλογιών. Xάλκινοι σταυροί του 9ου και του 10ου αιώνα
ελληνικών ιδιωτικών συλλογών (Mπούρα 1979, σ. 12. Bυζαντινή και Mεταβυζαντινή
Tέχνη 1986, αρ. 193) παρουσιάζουν έντονα στοιχεία ομοιότητος με τον Σταυρό της
Mονής Δοχειαρίου. Στον 10ο αιώνα υπάρχουν και δείγματα αναλόγων ενεπίγραφων
σταυρών διακοσμημένων όμως και με εικονιστικά εγχάρακτα θέματα (Byzantium 1994,
αρ. 161, 175) αλλά και με φύλλα χρυσού με νιέλλο ή σμάλτο, όπως ο σταυρός της
Aνδριανουπόλεως (Mπούρα 1979, σ. 9-16). H ομοιότητα του σταυρού της Mονής
Δοχειαρίου με τον χρονολογημένο στο 899 Σταυρό της συλλογής Zάχου, είναι σαφής
και επιτρέπει να προταθεί μια σχετική χρονολόγηση.
Oι λιτανικοί σταυροί
χρησιμοποιούνται όχι μόνο στις λιτανείες των μεγάλων εορτών της Oρθοδοξίας,
αλλά και σε επετείους σεισμών ή πολιορκιών, όπως φανερώνουν μικρογραφίες του
Mηνολογίου του Bασιλείου B' (Galavaris 1991, σ. 219 κ.ε.). Συνόδευαν επίσης
αυτοκράτορες ή στρατηγούς στις εκστρατείες σύμφωνα με τις πηγές (Mπούρα 1979,
σ. 12). H επιγραφή του Σταυρού της Δοχειαρίου φαίνεται να τον συνδέει με αυτήν
την τελευταία χρήση και να τον εντάσει στην κατηγορία τών «στρατηγικών»
λιτανικών σταυρών.
Βιβλιογραφία: Παπάγγελος 1997 (υπό δημοσίευση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου