2058 - Επίσκεψη στο Μετόχι της Χρωμίτσας στο Άγιο Όρος

φωτ: http://www.isihazm.ru

Μόλις πατήσεις το πόδι σου στον Άγιο αυτό τόπο σε καταλαμβάνει ένα ανεξήγητο συναίσθημα που δύσκολα μπορείς να περιγράψεις.

Αναρωτιέσαι, πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Πώς μπορεί να γαληνεύει τόσο η ψυχή σου και τι είναι αυτό που προκαλεί αυτό το συναίσθημα; Μια παράξενη αύρα, μια ζωντανή ενέργεια στο χώρο που τροφοδοτείται από αμέτρητα θετικά vibes. Ένας τόπος μυστηρίου, που μιλάει πολύ έντονα η σιωπή. Ένας άγιος τόπος, ένας τόπος ευλογημένος.
Και μέσα στον τόπο αυτό ένα μοναδικό οικοσύστημα άρρητης φυσικής ομορφιάς, με σημαντική οικολογική αξία που έχει παραμείνει αλώβητο και δεν έχει υποβαθμιστεί από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Τα 2.000 στρέμματα αμπελώνων απλώνονται στις πλαγιές του όρους Άθως -σε πολλά σημεία σε πεζούλες- και δέχονται την ευεργετική επίδραση της θαλάσσιας απογευματινής αύρας του Σιγγιτικού κόλπου.

Οι αμπελώνες αυτοί αποτελούν κομμάτι της ιδιοκτησίας της Ρώσικης Μονής του Αγίου Παντελεήμονα.

Τα τελευταία πεντακόσια χρόνια οι Ρώσοι μοναχοί της Μονής του Αγίου Παντελεήμονα αποκαλούν την περιοχή, όπου σήμερα βρίσκεται ο αμπελώνας που καλλιεργεί η οικογένεια Τσάνταλη, «Κορμίλιτσα». Η λέξη «Κορμίλιτσα» στα Ρωσικά σημαίνει «τροφός» (με διάφορες έννοιες – ακόμη και για τη μητέρα που θηλάζει το μωρό της). Αυτή η ονομασία δόθηκε γιατί στο σημείο αυτό είχε αναπτυχθεί το Μετόχι της Κορμίλιτσα (Χρωμίτσα) - ένα πολύ σημαντικό κοινόβιο για τη Μονή, αφού εκεί υπήρχαν όλες οι καλλιέργειες, οι οποίες έδιναν ζωή στη Μονή («τροφός» της Μονής).

Υπολογίζεται ότι κατά την περίοδο εκείνη 3,000 μοναχοί κατοικούσαν στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα και επιπλέον 2,000 στο μετόχι της Κορμίλιτσα. Στο ίδιο Μετόχι πριν τριακόσια χρόνια αναπτύχθηκε ένα από τα πιο ξακουστά θεραπευτήρια της εποχής, το οποίο επισκέπτονταν ο Τσάρος και οι Πρίγκιπες της Ρωσίας, όταν είχαν προβλήματα υγείας. Έτσι η «τροφός» πήρε και άλλη διάσταση, αφού έδινε υγεία και ζωή στους ασθενείς που την επισκέπτονταν (έχει βρεθεί ένα συγκλονιστικό ημερολόγιο του Πρίγκιπα Κωνσταντίνου Κωνσταντίνοβιτς Ρομανώφ, ο οποίος περιγράφει την παραμονή του στην Κορμίλιτσα πριν από 2 αιώνες με ιδιόχειρες γκραβούρες της περιοχής).

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.