Τρίτη 12 Μαΐου 2020

13546 - Ανακοίνωσις της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους εξ αφορμής της πανδημίας εκ του κορωνοϊού

Η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους, με αφορμήν την πανδημίαν του κορωνοϊού, συμμεριζομένη την πνευματικήν δίψαν όλων εκείνων που θέλησαν να εκκλησιασθούν, να προσκυνήσουν τα ζωοποιά πάθη και την Ανάστασιν του Κυρίου, και να μεταλάβουν, με κατάλληλον πνευματικής προετοιμασίας, των Αχράντων Μυστηρίων, αλλά υπεχρεώθησαν εις περιορισμόν, αισθάνεται την ανάγκην, να τοποθετηθη και δημοσίως επί του θέματος.
Η Θεία Κοινωνία αποτελεί πηγήν αγιασμού, σωτηρίας, ελπίδος, φωτός και μετοχής εις την ζωήν του Κυρίου, και εις ουδεμίαν περίπτωσιν αιτίαν μεταδόσεως λοιμικών ασθενειών ή οιουδήποτε άλλου κακού. Αυτό μαρτυρεί η πείρα των αιώνων, αυτό διδάσκει εν επιγνώσει η Εκκλησία μας, αυτό πιστεύομεν ακραδάντως ως χριστιανοί και πιστά μέλη Της. Η Εκκλησία ήτο και παραμένει πάροχος των αιωνίων αγαθών, του Αίματος και του Σώματος του Χριστού, διά των οποίων είναι δυνατόν να ενωθώμεν με τον εσταυρωμένος και αναστάντα Χριστόν, νικώντες τον θάνατον.
Εκφράζομεν την λύπην ημών διά γενομένας δημοσίας τοποθετήσεις περί αποφυγής της Θείας Κοινωνίας, τονίζοντας ότι το μέγιστον τούτο μυστήριον της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι απολύτως απαραίτητον διά την πνευματικής ζωής και οι πιστοί δεν είναι δυνατόν να υποβάλλονται είς στέρησιν αυτού.
Η Ιερά Κοινότης δεν είναι αρνητική εις τα μέτρα προστασίας κατά του κορωνοϊού και σέβεται τις προσπαθείας των Κρατικών Αρχών, των ειδικών επιστημόνων και των εργαζομένων εις τας δομές υγείας, διά την αντιμετώπισιν της πανδημίας. Πράττομεν, συν Θεώ, το κατά άνθρωπον δυνατόν, και διά τούτο ελήφθησαν και τηρούνται μέχρι σήμερον με προσοχής και διάκρισιν ανάλογα μέτρα προστασίας και εις το Άγιον Όρος.
Ωστόσο, κατ’ ουδένα τρόπον η πανδημία αυτή και η αντιμετώπισίς της δεν πρέπει να συνδεθη με την δυνατότητα συμμετοχής των πιστών εις τα άγια Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας με αποτέλεσμα τον περιορισμός της θρησκευτικής ελευθερίας και της χριστιανικής λατρείας. Εις την παρούσαν δυσχερή περίστασιν της πανδημικής νόσου υπάρχει πρόσθετος ανάγκη καταφυγής εις τον Θεόν, συμμετοχής εις τα σωστικά μέσα της Εκκλησίας και επικλήσεως της θείας βοηθείας και της μεσιτείας των Αγίων, διά των ποικίλων τρόπων, τους οποίους γνωρίζει η αιωνόβιος πείρα Της, δηλαδή τελέσεως λιτανειών ιερών εικόνων και τιμίων λειψάνων, αναγνώσεως ειδικών ευχών, τελέσεως ειδικών ακολουθιών.
Ο χρόνος της δοκιμασίας θα παρέλθη, τα περιοριστικά μέτρα σταδιακώς θα αρθούν, αλλ’ όμως η δοκιμασία αυτή, την οποίαν επέτρεψεν ο Κύριος διά τας αμαρτίας ημών, άς γίνη αφορμή ειλικρινούς μετανοίας και επιστροφής εις την διδασκαλίας του Ιερού Ευαγγελίου του αναστάντος Χριστού, ο οποίος είναι η ελπίς όχι μόνον του καθενός προσωπικώς, αλλά του σύμπαντος κόσμου, Αυτός ο οποίος διώκει κάθε φόβον, επειδή είναι ο Νικητής του θανάτου.
Εις την αναστάσιμον λειτουργικήν περίοδος του Αγίου Πάσχα, την οποίαν διανύομεν, άς ενωθώμεν με τον Κύριον, εν μετανοία, εν αγάπη, εν ελεημοσύνη, εν συγκαταβάσει προς την αδυναμία του πλησίον, έν υπομονή, εν πίστει αδιστάκτω, και ας αφήσωμεν «πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ».
Χριστός Ανέστη!
«Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι 
των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.»

Σάββατο 9 Μαΐου 2020

13545 - Μνήμη Γέροντος Αιμιλιανού του γλυκυθύμου († 9 Μαῒου 2019)

(1934 - 9 Μαΐου 2019)
Πρωτοπρ. Χαρίλαος Παπαγεωργίου,
Εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Βόλου
Παρήλθε ακριβώς ένα έτος από την οσιακή έξοδο του αγιωτάτου πατρός μας Γέροντος Αιμιλιανού και εν κατακλυσμώ συναισθημάτων, αναμνήσεων και ιερών καταθυμίων, επιθυμώ ταπεινώς να εναγκαλιστώ εν πνεύματι την εκλογάδα των πνευματικών του γόνων, των φιλαγίων αναγνωστών ή ακροατών του έκπαλαι και νυν και συν πάσι τοις αγίοις και εν Χριστώ συναγωνιζομένοις μοι αδελφοίς να συνενώσω την ισχνή φωνή της ψυχής μου. Κάι να αναβοήσω εν στεναγμώ αλαλήτω «αββά, αιωνία σου η μνήμη και η ευχή σου είη μεθ’ημών»…
Ο στιβαρός ελευθερωτής και χαροποιός αναγεννητής των ψυχών μας, τελειωθείς εν ολίγω και πληρώσας εν βραχεί χρόνους ευσεβείας και νήψεως, εγκατέλιπε τα πρόσκαιρα και σκιώδη για τα χρηστότερα και θυμηδέστερα, προσδοκών τον Θεόν στα παρόντα και προς Αυτόν αείποτε ενδημών. Ο αρχοντικός Γέροντας, εξ απαλών ονύχων περιεπόλευε στα θεία και ουράνια, ώστε να πιστεύουμε ακραδάντως