Δ. Καραγιαννακίδης,
Διοικητικὰ ὄργανα, ἐκπροσώπηση καὶ ἔγγραφα τῶν ἁγιορειτικῶν μονῶν,
2019
Τὸ ἁγιορειτικὸ δίκαιο εἶναι δίκαιο εἰδικὸ καὶ ἐξαιρετικό. Ὁ χαρακτήρας του αὐτὸς ρυθμίζει τὴ σχέση του τόσο μὲ ἄλλους κανόνες δικαίου αὐξημένης τυπικῆς ἰσχύος, ὅσο καὶ μὲ κοινοὺς νόμους, ἀπέναντι τῶν ὁποίων ὑπερισχύει.
Σημαντικὴ αἰτία νὰ πάσχει δικαιοπραξία ποὺ ἐπιχειρεῖ μιὰ ἁγιορειτικὴ μονὴ εἶναι νὰ ἔχει παρεισφρήσει ἐλάττωμα περὶ τὴν ἐκπροσώπησή της, ἐνῶ κρίσιμες ἔννομες συνέπειες ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὴν τήρηση τῶν ὅρων ἔκδοσης τῶν μοναστηριακῶν ἐγγράφων. Χωρὶς νὰ ἀφήνει ἀπ’ ἔξω τοὺς ἐφαρμοστὲς τοῦ δικαίου, δικαστές, δικηγόρους καὶ συμβολαιογράφους, ἀπευθύνεται ὁ συγγραφέας σὲ ὅλους τοὺς ὁπωσδήποτε δικαιοπρακτοῦντες εἴτε ἐντὸς εἴτε ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῆς ἀθωνικῆς πολιτείας, μὲ σκοπὸ νὰ τοὺς προσφέρει ἕνα βοήθημα γιὰ νὰ
