Σημαντικό εκκλησιαστικό γεγονός
για την Εκκλησία της αγιοτόκου νήσου Κύπρου, και πιο συγκεκριμένα, της Ι.
Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, απετέλεσε η τιμή σε έναν από τους
μεγαλύτερους Αγιορείτες Αγίους, τον όσιο Ακάκιο τον Καυσοκαλυβίτη, ιδρυτή της
λαυριωτικής Σκήτης Αγίας Τριάδος των Καυσοκαλυβίων. Αφ᾿ εσπέρας της Κυριακής 17 Ιουνίου κατά την οποία η
Εκκλησία μας τιμά την μνήμη της Συνάξεως των Αγιορειτών Πατέρων, με πανηγυρικό
και συνάμα κατανυκτικό τρόπο και με αθρόα συμμετοχή κλήρου και λαού έγινε η
υποδοχή της προσφάτως ιστορηθείσης ιεράς εικόνας του οσίου Ακακίου.
Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017
Κυριακή 30 Ιουλίου 2017
9512 - Ο μακαριστός Γέροντας Μωυσής μέσα από το ημερολόγιό του
Ο ιερομόναχος π. Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης ομιλεί σε εκδήλωση του Πανελληνίου Συλλόγου Φίλων του Αγίου Όρους αναφορικά με την προσωπικότητα του μακαριστού λόγιου μοναχού Μωυσή του Αγιορείτη, όπως αυτή σκιαγραφείται μέσα από το ημερολόγιό του. (http://www.pemptousia.gr)
Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017
9511 - Ο διακό-Διονύσιος Φιρφιρής ως φορέας της αγιορειτικής προφορικής ψαλτικής παραδόσεως
Ο Πρωτοπρ. Χρυσοβαλάντης Θεοδώρου
μιλάει στην Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Ο Αγιορείτης Ιεροψάλτης
Διακο-Διονύσης Φιρφιρής». Η Ημερίδα πραγματο-ποιήθηκε την Πέμπτη 25 Μαΐου
2017 στο Α΄ Αμφιθέτρο της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. και ήταν ενταγμένη στις Εκδηλώσεις
Θεολογικού Λόγου και Τέχνης (Μάιος 2017) του Τμήματος Θεολογίας.
Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017
9510 - Άγιον Όρος: Μια Χιλιόχρονη Μοναστική Πολιτεία Αγίων
Εισαγωγική ομιλία του Κρίτωνος
Χρυσοχοΐδη, Ομ. Διευθυντή Ερευνών Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού
Ιδρύματος Ερευνών, που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των εκδηλώσεων της
πανηγύρεως του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής Λαυρίου.
9509 - Έκθεση φωτογραφίας «Άθως εν ετέρα μορφή» του Αγιορείτη μοναχού Γαβριήλ
Το Ριζάρειο Εκθεσιακό Κέντρο
Μονοδενδρίου Ιωαννίνων παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας «Άθως εν ετέρα
μορφή» του Αγιορείτη μοναχού Γαβριήλ, αν και ο μοναχός-καλλιτέχνης, μέλος
της Μοναστικής Αδελφότητoς της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους, δεν υπογράφει
το έργο του δηλώνοντας ότι είναι έργο του Θεού.
Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017
9508 - Βίντεο από την πανήγυρη για τη μνήμη των Βατοπαιδινών Αγίων στο Βατοπαίδι
Την μνήμη των Βατοπαιδινών Αγίων
πανηγύρισε η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου την Κυριακή 24/π.η. 11 Ιουλίου
προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου. Συλλειτούργησαν ο
Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Καρακάλου Γέροντας Φιλόθεος, Αγιορείτες
ιερομόναχοι, ενώ παρευρέθηκε πλήθος φιλάγιων προσκυνητών. Στον δεξιό χορό
έψαλλαν Καρακαλινοί πατέρες και στον αριστερό Βατοπαιδινοί πατέρες, ενώ
συνέψαλλαν οι Πρωτοψάλτες Γεώργιος Κωνσταντίνου και Κωνσταντίνος Λανάρας.
9507 - Βίντεο από την πανήγυρη για τη μνήμη του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτη στη Μεγίστη Λαύρα
Το βίντεο
είναι του Монах
Афанасий (Μοναχός Αθανάσιος Καρουλιώτης)
Τρίτη 25 Ιουλίου 2017
9506 - Φωτογραφίες από την πανήγυρη για τη μνήμη του οσίου Παϊσίου στο Κουτλουμούσι.
Με τη δέουσα αγιορειτική
λαμπρότητα η Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου πανηγύρισε τη μνήμη του οσ. Παϊσίου του
Κουτλουμουσιανού. Της πανηγύρεως προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης Καστορίας κ.
Σεραφείμ και συγχοροστάτησε ο Θεοφ. Επίσκοπος Ερυθρών κ. Κύριλλος.
Συλλειτούργησαν ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου Γέροντας
Χριστόδουλος, Αγιορείτες Ιερομόναχοι ενώ παρευρέθηκαι πλήθος ευλαβών
προσκυνητών.
Δείτε τις φωτογραφίες εδώ
Κυριακή 23 Ιουλίου 2017
9505 - Λεύκωμα του Αγίου Όρους Άθω, Στεφάνου ιερομονάχου
Έγκρισις της Ιεράς Κοινότητος του
Αγίου Όρους Άθω.
Η καθ’ Ημάς Ιερά Κοινότης
αποτελουμένη εκ των Αντιπροσώπων των Κ΄ Ιερών Μονών του Αγίου Όρους κατά την συνεδρίαν
της 22ας Αυγούστου 1912 λαβούσα υπ’ όψιν την περί εκδόσεως Λευκώματος του Αγιονύμου
Όρους Άθω αίτησιν του Ιερομονάχου Κυρ. Στεφάνου, συνοδείας Παπά Σεραφείμ ενέκρινεν
ίνα εκδοθή το περί ου ο λόγος Λεύκωμα και έδοτο αυτώ εντολήν ίνα ενεργήση το δέον
προς έκδοσιν αυτού, επαινέσασα συνάμα τον ζήλον και την φερεπονίαν Αυτού.
Εν Καρυαίς τη 12η Σεπτεμβρίου 1912
Δείτε όλες τις φωτογραφίες του
Λευκώματος εδώ.
Σάββατο 22 Ιουλίου 2017
9504 - Αναμνήσεις από τη μαθητεία κοντά στον Διακο-Διονύση Φιρφιρή
Ο Πρωτοψάλτης Ιωάννης Χασανίδης μιλάει στην Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Ο Αγιορείτης Ιεροψάλτης Διακο-Διονύσης Φιρφιρής». Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 25 Μαΐου 2017 στο Α΄ Αμφιθέατρο της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. και ήταν ενταγμένη στις Εκδηλώσεις Θεολογικού Λόγου και Τέχνης (Μάιος 2017) του Τμήματος Θεολογίας.
9503 - Εκ Μαρουδά ψελλίσματα
Πέντε
ομιλίες
στον
Μητροπολιτικό Ναό Αγίου
Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως
Έκδοση
της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως
Προλογικό σημείωμα
Ο Γέροντας του κελλιού Μαρουδά
Μακάριος κατάγεται από την Αλεξανδρούπολη, όμως δεν ειν’ αυτός ο λόγος της
πνευματικής μας σχέσεως. Αυτή οφείλεται στον άτεγκτα ειλικρινή λόγο του. Στην
ανεπιτήδευτα εκφραζόμενη γνώμη του. Στην σταθερά Ορθόδοξη άποψή του. Στην
ανυπόκριτα ανθρώπινη ματιά του. Στην ακλόνητα βιωμένη πατερική εμπειρία του.
Στην αγάπη του στην Εκκλησία, στο Μοναχισμό και στον άνθρωπο.
Ο ανίδεος χριστιανός και ο
ευφάνταστος πιστός θα διερωτηθούν: «Μα! Δεν είν’ αυτονόητα αυτά;». Όχι! δεν
είναι. Γι’ αυτό έφτασα να αγανακτήσω πολλές φορές μαζί του, όταν απέρριπτε τις
πιο «φιλάνθρωπες» απόψεις μου, λέγοντας: «Δεν αφουγκράζεσαι σωστά την ανθρώπινη
ψυχή», «μιλάς με βάση τα διαβάσματά σου, δεν ξέρεις τη ζωή».
Τελικά έχει δίκαιο. Αν η Ορθοδοξία
δεν ανοίγει μονοπάτια, τότε δεν είναι για τη ζωή μας, είναι για προθήκη
Μουσείου. Αν η Ορθοδοξία δεν παίρνει πρωτοβουλίες, κάποτε και ενάντια στη
βόλεψή της, τότε δεν είναι υγιεινή τροφή, είναι κονσέρβα.
Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017
9502 - Η ψαλτική παράδοση του Αγίου Όρους και ο Διακο-Διονύσης Φιρφιρής
Ο Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος
Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. Εμμανουήλ Γιαννόπουλος, μιλάει στην
Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Ο Αγιορείτης Ιεροψάλτης Διακο-Διονύσης
Φιρφιρής». Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 25 Μαΐου 2017 στο
Α΄ Αμφιθέτρο της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. και ήταν ενταγμένη στις Εκδηλώσεις
Θεολογικού Λόγου και Τέχνης (Μάιος 2017) του Τμήματος Θεολογίας.
9500 - Ο ένθεος ζήλος του Προφήτη Ηλία [Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου († 2014)]
Ο μακαριστός Γέρων Γεώργιος
Γρηγοριάτης τονίζει τον ένθεο ζήλο του αγίου και ενδόξου Προφήτη Ηλία, ο οποίος
δεν συμπορεύθηκε με τους πολλούς ασεβείς αλλά κράτησε την πατρώα πίστη και
ευσέβεια και ανεδείχθη όντως μέγας ενώπιον του Θεού, προσφέροντας και για την
εποχή μας ένα παράδειγμα αντίστασης στην γενική αποστασία. Περισσότερα
Τρίτη 18 Ιουλίου 2017
9499 - Το κελί του Τιμίου Προδρόμου (Διονυσίου του εκ Φουρνά) στις Καρυές Αγίου Όρους
Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017
9498 - Αγρυπνεί απόψε το Άγιο Όρος για τον κοινό Πατέρα και πανηγυρίζει η Μεγίστη Λαύρα για τον κτίτορά της Όσιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη
Άρχισε απόψε, με Αγρυπνία, ο
πανηγυρικός εορτασμός της Μνήμης του κοινού Πατέρα των Αγιορειτών και θεμελιωτή
του Κοινοβιακού Μοναχισμού στον Άθω, του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτη (5/18
Ιουλίου).
Επίκεντρο του εορτασμού η Μεγίστη
Λαύρα, το πρώτο αγιορείτικο κοινόβιο μοναστήρι (963).
Στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας οι
πανηγυρικές εκδηλώσεις της εορτής του Άγιου Αθανασίου άρχισαν αργά το απόγευμα
με τριπλή πανηγυρική κωδωνοκρουσία.
Δείτε το πρόγραμμα του εορτασμού εδώ.
9497 - Πουλήθηκαν σε δημοπρασία τρία μοναστήρια του Αγίου Όρους
Ι.Μ. Κωνσταμονίτου
Σεπτέμβριος 16. 1856
Διαστάσεις: 34,6 x
Τιμή εκκίνησης 15.000 λίρες
Τιμή πώλησης 37.500 λίρες
|
Ι.Μ. Αγίου Παύλου
Σεπτέμβριος 9-10. 1856
Διαστάσεις: 54 x
Τιμή εκκίνησης 25.000 λίρες
Τιμή πώλησης 93.750 λίρες
|
Ι.Μ. Κουτλουμουσίου
Σεπτέμβριος 1. 1856
Διαστάσεις: 23,1 x
Τιμή εκκίνησης 12.000 λίρες
Τιμή πώλησης 13.750 λίρες
|
Στις 5 Ιουλίου
2017 ο βρετανικός διεθνής οίκος δημοπρασιών Christie's πούλησε τρεις
πίνακες ζωγραφικής του Edward Lear. Τα έργα του Άγγλου ζωγράφου, δημιουργίες
του 1856, εικονίζουν τις Ιερές Μονές Κουτλουμουσίου, Αγίου Παύλου και Κωνσταμονίτου.
Κυριακή 16 Ιουλίου 2017
9496 - Ιερά Πανήγυρις Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους
Με ιεροπρέπεια και παναγιορειτική συμμετοχή θα
τελεσθεί και φέτος η πανήγυρις του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στην Ιερά Μονή
Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, συνολικής διαρκείας 15 ωρών.
Θα προεξάρχει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος. Επίσης ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ροδοστόλου κ. Χρυσόστομος και o Θεοφιλέστατος
Επίσκοπος Ανδίδων κ. Χριστοφόρος της Ιεράς Μητροπόλεως Καναδά.
Κατά το αρχαίον έθος, Ηγούμενος κατά την διάρκειαν
της Πανηγύρεως θα είναι ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αρχιμανδρίτης κ.
Ναθαναήλ.
Τον κόπο των ψαλτηρίων θα επωμισθούν στον δεξιό
χορό ο Γέρων Δανιήλ από την Μοναστική Αδελφότητα των Δανιηλαίων και
Σάββατο 15 Ιουλίου 2017
9495 - Μεγάλο αφιέρωμα στο Άγιο Όρος
[ΤΟ ΑΓΙΟΝ
ΟΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ]
Το 1963 είχε εορτασμούς πολλών και
σημαντικών επετείων. Αλλά τα χίλια χρόνια του Αγίου Όρους δεν είναι επέτειος
που την εορτάζει ένας μόνο τόπος ή ένας μόνο λαός. Είναι Γεγονός που απλώνεται
σ’ έναν ολόκληρο κόσμο, στον Χριστιανικό κόσμο, και δεν αφήνει αδιάφορους ούτε
τους άλλους ανθρώπους, που οποιαδήποτε θρησκεία κι αν έχουν στέκονται με
σεβασμό, ίσως και με δέος, κάτω από την τόση πίστη, κάτω από την τόση λάμψη και
την τόση διάρκεια της αδιάλλακτης Ορθοδοξίας που έγινε αμετακίνητο βουνό.
Το Άγιον Όρος είναι και
γεωγραφικός χώρος και ψυχής κατοικία και τόπος προσευχής. Είναι και ιστορία και
τέχνη. Και όλ’ αυτά και πολλά άλλα ακόμη, που έρχονται από τα βάθη των αιώνων
και όμως μένουν αναλλοίωτα και αψηφούν το Χρόνο, -ότι με τρόμο αντιμετωπίζει ο
άνθρωπος της πολιτείας και της κοινωνίας,- είναι το μεγάλο θέμα του αφιερώματος
τούτου, που το οφείλαμε στους αναγνώστες μας, Έλληνες και ξένους, Χριστιανούς
και αλλόθρησκους, σε όσους θα ήθελαν να ξέρουν πως βλέπει και πως αισθάνεται ο
πνευματικός μας κόσμος το Άγιον Όρος, την ιδιοτυπία του, τη μοναδικότητά του,
την ιερότητά του.
Εκάναμε δύσκολη προσπάθεια στις
σελίδες που ακολουθούν. Αλλά η οποιαδήποτε προσπάθεια, κ’ η πιο μεγάλη, κ’ η
πιο καλά οργανωμένη, είναι λίγη, είναι μικρή, κάτω από τον αυστηρό και αιώνιο Άθω.
Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017
9494 - Μνήμη Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου (†1809)
ΑΓΙΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Χώρα
Νάξου Κυκλάδων 1749 -
Άγιο Όρος 14 Ιουλίου 1809)
|
Αγιορείτης
Άγιος
Μνήμη 14
Ιουλίου
Α΄. Γέννηση - ανατροφή
Το 1749 γεννήθηκε στη χώρα της
Νάξου Κυκλάδων ο Νικόλαος Καλιβούρτζης. Ο πατέρας του ονομαζόταν Αντώνιος και η
μητέρα του Αναστασία. Είχε και ένα μικρότερο αδελφό, τον Πιέρο, που
αργότερα έγινε ένας από τους βασικούς συνδρομητές του πολυγραφότατου Αγίου μας.
Από μικρό παιδί πήρε την εκκλησιαστική ευσέβεια από την μητέρα του και έκανε
παρέα με τον εξάδελφό του, μετέπειτα επίσκοπο Ευρίπου Ιερόθεο.
Δίπλα στο σπίτι του ήταν ο
ενοριακός Ι. Ναός της Αγίας Παρασκευής, στον οποίο σύχναζε σε όλες τις
ακολουθίες, όπου και έμαθε πολλούς ύμνους. Ο ιερέας τον έχει μαζί του σ' όλες
τις ιεροπραξίες. Σε ηλικία 12 ετών, εισάγεται στην ονομαστή σχολή της Νάξου,
πραγματική Ακαδημία. Λειτουργούσε στην Ι. Μ. του Αγίου Γεωργίου Γρώττας, με
Διευθυντή τον αδελφό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, τον Αρχ. Χρύσανθο τον Εξωχωρίτη.
Β΄. Ανώτερες Σπουδές στη
Σμύρνη
Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο Νησί
του κοντά στον Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο, τον αδελφό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Όχι μόνον οι γονείς του, αλλά και ο δάσκαλός του Χρύσανθος αισθάνθηκαν
την ανάγκη να τον προωθήσουν για ανώτερες σπουδές. Με πατρική μέριμνα του
μητροπολίτη Παροναξίας Άνθιμου Βαρδή, στέλνεται στην «Ευαγγελική Σχολή» της
Σμύρνης. Εκεί τον ανέλαβε ο ξακουστός Ιερόθεος Βουλισμάς. Εκεί είχε σαν
συμμαθητές, μεταξύ άλλων, και τους μετέπειτα Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως
Νεόφυτον τον Ζ΄ και Γρηγόριον τον Ε΄.
Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017
9493 - Το βασίλειο της αγένειας: Προεκτάσεις σε επισήμανση του Οσίου Παϊσίου
Ο όσιος Παΐσιος, σε επιστολή του το 1969, αναφέρεται, μεταξύ
άλλων, σε ένα φαινόμενο της χριστιανικής κοινωνίας της εποχής του, μια
νοοτροπία επικίνδυνη για την ψυχική υγεία και το εκκλησιαστικό ήθος. Περιγράφει
μια μερίδα ανθρώπων που ζουν μεν μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, αλλά
χαρακτηρίζονται από τάσεις ασυμφωνίας και διαίρεσης.
«Είναι εκείνοι οι αδελφοί, που … ασχολούνται
με την κριτικήν ο ένας του άλλου και όχι δια το γενικώτερον καλόν του αγώνος.
Παρακολουθεί δε ο ένας τον άλλον (περισσότερον από τον εαυτόν του) εις το τί θα
ειπή ή τί θα γράψη, δια να τον κτυπήση κατόπιν αλύπητα. Ενώ ο ίδιος αν έλεγε ή
έγραφε το ίδιο πράγμα, θα το υπεστήριζε και με πολλές μάλιστα μαρτυρίες της
Αγίας Γραφής και των Πατέρων. Το κακό που γίνεται είναι μεγάλο, διότι αφ’ ενός
μεν αδικεί τον πλησίον του, αφ’ ετέρου δε και τον γκρεμίζει μπροστά στα μάτια
των άλλων πιστών. Πολλές φορές σπέρνει και την απιστία στις ψυχές των αδυνάτων,
διότι τους σκανδαλίζει. Δυστυχώς, μερικοί από εμάς έχουμε παράλογες απαιτήσεις
από τους άλλους. Θέλουμε οι άλλοι να έχουν τον ίδιο με εμάς πνευματικόν
χαρακτήρα…»
Διαδεδομένος στην εποχή μας, αυτός
ο τύπος ανθρώπου ασχολείται μόνο με τους άλλους. Έτοιμος για άμυνα και επίθεση,
βρίσκει το νόημα της ζωής του σε μια διαρκή αντιπαράθεση πού αναζητά πάντοτε
ένα θέμα να διοχετευθεί: τώρα η ακρίβεια της πίστεως, τώρα η αίρεση, τώρα οι
σκοτεινές δυνάμεις, αλλά ποτέ η μαύρη του η μιζέρια.
Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017
9492 - Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Αγιογράφος: Irini Rena Simigdala |
Μνήμη 12
Ιουλίου
Ο Όσιος πατήρ
Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την
Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924 μ.Χ.,
λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα.
Στη βάπτισή του, ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (10 Νοεμβρίου), ο πλήρης ημερών
και αγιότητος βίου κοσμούμενος ιερέας των Φαράσων, τον ονόμασε Αρσένιο, «για να
τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Στην Ελλάδα, η
οικογένεια του μικρού Αρσενίου εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, όπου ο
ίδιος πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Γαλουχούμενος με τις διηγήσεις
για το θαυμαστό βίο του Αγίου Αρσενίου, έλεγε ότι θα γίνει μοναχός από την
ηλικία των 5 ετών! Και αφού έμαθε να διαβάζει, αγαπημένη του ασχολία υπήρξε η
ανάγνωση των βίων των Αγίων, των οποίων
εμιμείτο τους ασκητικούς αγώνες με θερμό ζήλο.
Μετά από τις
εγκύκλιες σπουδές του δε θέλησε να συνεχίσει στα γράμματα, αλλά προτίμησε να
μιμηθεί το Χριστό και μαθήτευσε στην τέχνη του ξυλουργού, την οποία άσκησε με
επιμέλεια και δεξιοσύνη.
9491 - Άνθρωπος παγκοσμιοποιημένος και παγκόσμιος· στην ιερή μνήμη του Αγίου Παϊσίου
Παΐσιος μοναχός ο
Αγιορείτης (1924-1994) με τον καθηγητή Γ. Μαντζαρίδη
|
Του Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη,
Ομοτίμου
Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Ο άνθρωπος δεν έγινε για να μείνει αυτό που είναι. Έγινε για να γίνει αυτό που δεν είναι. Το μεγαλείο του ανθρώπου δεν βρίσκεται στο παρόν ή στο παρελθόν του. Βρίσκεται στο μέλλον του. Η στασιμότητα στο παρόν ως ακινησία είναι ταυτόσημη με τον θάνατο. Και η κίνηση προς το παρελθόν είναι κίνηση προς το μη όν, από το οποίο κληθήκαμε με το δημιουργικό πρόσταγμα. Μόνο η κίνηση προς το μέλλον φανερώνει ζωντάνια και δυνατότητα προκοπής.
Ο χρόνος της ζωής του καθενός
αποκτά νόημα και περιεχόμενο, μόνο όταν εκδιπλώνεται ως κίνηση προς εκπλήρωση
του σκοπού της υπάρξεώς του· του σκοπού για τον οποίο δημιουργήθηκε. Και ο
σκοπός αυτός είναι να γίνει αυτό που δεν είναι. Εικονίζει τον Θεό και καλείται
να γίνει όμοιός του. Να γίνει θεός κατά χάρη.
Παραταύτα όλες σχεδόν οι
επιστημονικές έρευνες για τον άνθρωπο και τον κόσμο είναι στραμμένες συνήθως
στο παρελθόν· στον αρχάνθρωπο και στις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του
κόσμου:
9490 - Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στη μεταφορά των λόγων του Γέροντα Παΐσιου
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
ΠΡΩΤΑΤΟΝ το 2010
Ο προφητικός Γέροντας Παΐσιος
Για τον μακαριστό Γέροντα Παΐσιο
Αγιορείτη (1924-1994) έχουν ειπωθεί και γραφεί πάρα πολλά. Ήδη συμπληρώθηκαν 16
χρόνια από τη μακαρία κοίμησή του. Ανεπαύθη στις 12/7/1994 στο μοναστήρι του
Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου-Σουρωτής Θεσσαλονίκης κι ετάφη εκεί. Ο τάφος του
αποτελεί πανορθόδοξο προσκύνημα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας έρχονται από μακρυά ν'
ανάψουν ένα κερί και να επικαλεσθούν τη βοήθειά του στις ανάγκες τους.
Όσοι αναφέρονται σήμερα στ' όνομά
του το κάνουν με συγκίνηση, σεβασμό και αγάπη και μαζί για το Άγιον Όρος.
πρόκειται πράγματι για ένα αληθινό άνθρωπο του Θεού, ασκητικό, ταπεινό, σεμνό,
ακτήμονα, σεβαστό, αγαπητό και χαριτωμένο. Όσοι τον γνωρίσαμε θυμόμαστε καλά τη
χάρη των λόγων του, την καλοσύνη του, την ευγένειά του και την ειλικρίνειά του.
Ποτέ δεν κολάκευε, δεν ψευτοπαρηγορούσε, δεν προσποιόταν και φλυαρούσε. Ο λόγος
του ήταν βιωματικός, χαρίεις, ουρανόσταλτος, ουσιαστικός και σημαντικός. Ακόμη
και μέσα από τα κάποια αστεία του προσπαθούσε να παρηγορήσει τον πονεμένο
ακροατή του.
Γι' αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή
στη μεταφορά των λόγων του. Μερικές φορές οι λόγοι του ήταν μόνο για τον
συγκεκριμένο συνομιλητή του και ασφαλώς όχι για όλους. Δεν είναι ορθό να
γενικεύονται, παραποιούνται, παραμορφώνονται και αλλοιώνονται οι σοφοί λόγοι
του.
Τρίτη 11 Ιουλίου 2017
9489 - Η διακονία του Λόγου του Γέροντος Σωφρονίου: Ένας αγώνας θεογνωσίας
Με αφορμή τη συμπλήρωση 24 χρόνων
από την κοίμησή του [Ιερομόναχος Σωφρόνιος Αγιοπαντελεημονίτης (†11 Ιουλίου 1993)]
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός έλεγε:
«Λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν, ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί
αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως». Και Αυτός έδωσε «υπόδειγμα» σε μας. Όπως γράφει
ο Γέροντας Σωφρόνιος «Ουδέποτε ο Κύριος πρόφερε μάταιους λόγους». Δεν είπε
τίποτα από το μυαλό Του: «Τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ’ εμαυτού ου λαλώ…» αλλά
μόνο «πάντα α ήκουσα παρά του Πατρός μου».
Κάποτε στον Άθωνα έγινε διάλογος
για το πως μιλούν οι τέλειοι. Ο Γέροντας Σιλουανός είπε: Αυτοί «δεν λένε τίποτε
από τον εαυτό τους. Λένε μόνο ό,τι τους δίνει το Πνεύμα».
Έτσι ο πατήρ Σωφρόνιος ήτανε ένας
αληθινός «υπηρέτης του Λόγου». Διατύπωνε με ιερό φόβο τον κάθε λόγο του, είτε
αυτός ήταν προφορικός, είτε γραπτός. Ένιωσε ο Γέροντας αυτή την ευθύνη ακόμη
βαθύτερα, όταν έγινε πνευματικός στον Άθω, στη Μονή του Αγίου Παύλου το 1942.
Τότε άρχιζε η διακονία του στον Λόγο του Θεού. «Στον πνευματικό αρμόζει -γράφει
ο Γέροντας- να αισθάνεται τον ρυθμό του εσωτερικού κόσμου όλων και καθ’ ενός
ξεχωριστά εκείνων που απευθύνονται σε αυτόν. Γι’ αυτόν τον σκοπό προσεύχεται να
τον χειραγωγεί το Πνεύμα του Θεού και να του δίνει τον κατάλληλο λόγο για τον
καθένα».
Ο Γέροντας θυμόταν αργότερα:
Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017
9488 - Λόγος Εγκωμιαστικός σε όλους τους Βατοπαιδινούς Αγίους (Κοινός εορτασμός 10 Ιουλίου)
(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)
Ως ήλιος λαμπρός, ανέτειλε η σημερινή εορτή για την
Εκκλησία του Χριστού και ιδιαίτερα για την Ιερά και Σεβασμία Μεγίστη Μονή του
Βατοπαιδίου. Ας πανηγυρίσωμε με σεμνότητα και θείο φρόνημα και ας
συνεορτάσουμε, όσοι συγκεντρωθήκαμε στον πανίερο αυτό ναό. Ας ψάλλουμε, κατά
τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, καινά και κοινά άσματα.
Κοινά, γιατί οι
εορταζόμενοι Πατέρες ήσαν και είναι κοινοί προστάτες και ευεργέτες, σε μας που
κατοικούμε στον ιερό αυτό χώρο.
Καινά, γιατί καινή, νέα δηλαδή, είναι και η
μνήμη τους. Δεν ετελείτο παλαιότερα. Δίκαια και εύλογα εορτάζεται σήμερα μετά
την ιστορική επαναφορά από τη μακροχρόνια ιδιορρύθμη ζωή στο κοινόβιακό σύστημα
της Μονής κατά το σωτήριον έτος 1990.
Δίκαια καθιέρωθηκε ο από κοινού εορτασμός όλων των
Βατοπαιδινών Αγίων, οι οποίοι έγιναν και γίνονται πρόξενοι μυρίων αγαθών, αφού
εορτάζομε, κατά τη διάρκεια του έτους, από κοινού Όσιους Πατέρες, που δεν
έγιναν αίτιοι τόσων πολλών αγαθών σε μας.
Οι αγιασμένοι αυτοί Πατέρες, ήσαν προστάτες και
έφοροι της Μονής μας, όχι μόνον όταν ζούσαν, αλλά και μετά θάνατον.
Κυριακή 9 Ιουλίου 2017
9487 - Ένα βιβλίο για το Άγιο Όρος γραμμένο από γυναίκα. Συνέντευξη της συγγραφέως Veronica della Dora από τη Βενετία [Καθηγήτρια Ανθρωπογεωγραφίας στο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου]
Νωρίτερα αυτό το έτος, όπως σημείωσα, ένα καλό μέρος
της προσοχής επικεντρώθηκε στο Άγιον Όρος, με αφορμὴ εν μέρει ένα 60λεπτο
ντοκυμαντέρ. Αυτό εμφανίσθηκε παράλληλα με ένα νέο βιβλίο για το Όρος: Veronica
della Dora, το Άγιον Όρος: Οραματιζόμενη το Άγιον Όρος, Οράματα για έναν ιερό
τόπο από τον Όμηρο μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (Εκδόσεις Πανεπιστημίου της
Βιρτζίνια, 2011), 336 σσ.
Αυτό το βιβλίο μεταφέρει κάποιες σημαντικές θέσεις
κορυφαίων επιστημόνων, μεταξύ των οποίων:
Alice-Mary Talbot: Είναι ένα εξαιρετικά πρωτότυπο
και καινοτόμο βιβλίο. Αν και κατ’ αρχάς θα μπορούσε να φαίνεται παράξενο για μια
γυναίκα επιστήμονα να γράψει ένα βιβλίο για ένα τόπο πού ποτέ δεν μπορεί να επισκεφθεί,
η Δρ della Dora γυρίζει αυτήν την πρόκληση προς όφελός της, εστιάζοντας
Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017
9486 - Μνήμη Οσίου Αθανασίου Αθωνίτου
Μνήμη Αγιορείτη Αγίου
5 Ιουλίου
του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών
Αθανασίου του εν τω Άθω
Την εν σαρκί ζωήν σου
κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πώς μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς,
έχώρησας άοίδιμε, και κατετραυμάτισας, των δαιμόνων τάς φάλαγγας. Όθεν
Αθανάσιε, ό Χριστός σε ήμείψατο πλουσίαις δωρεαίς. Διό Πάτερ πρέσβευε, σωθήναι
τάς ψυχάς ημών.
Αναμφισβήτητα ο πραγματικός
διοργανωτής των μοναστικών κοινοβίων στον Άθω υπήρξε ο Όσιος Αθανάσιος.
Με μελανά χρώματα περιγράφεται στον βίο του η κατάσταση των ασκητών στο Άγιον
Όρος, όταν έφθασε εκεί ο όσιος. Δεν ασχολούνταν οι μοναχοί με την
καλλιέργεια της γης, ούτε είχαν αχθοφόρα ζώα αλλά «καλύβας εκ μικρών πηξάμενοι
ξύλων και οροφήν αυταίς εκ χόρτων συμφορηθείσαν επισχεδιάσαντες...».
Μοναδική τροφή των ασκητών ήταν οι άγριοι καρποί των δέντρων. Ο Αθανάσιος
όμως πίστευε ότι μέσα στους διαρκείς κινδύνους από τους Σαρακηνούς πειρατές του
Χάνδακα και την ανασφάλεια, που αισθάνονταν oι αναχωρητές στους υποτυπώδεις
οικισμούς τους μέσα σε ψαθοκαλύβες, δεν ήταν δυνατό να μεθοδευτεί η σκληρή
συστηματική άσκηση των κοινοβίων της Ανατολής, την οποία είχε ο ίδιος διδαχθεί
από τον πνευματικό του πατέρα Μιχαήλ Μαλέινο στο όρος του Κυμινά της Βιθυνίας.
Ο Όσιος Αθανάσιος, κατά κόσμον
Αβραάμιος, γεννήθηκε στην Τραπεζούντα από εύπορους γονείς. Όταν γεννήθηκε
είχε πεθάνει ο πατέρας του και γρήγορα έφυγε από τη ζωή και η μητέρα του.
Την ανατροφή του ανέλαβε μια συγγενής της μητέρας του. Ο Αβραάμιος
προοριζόταν για το διδασκαλικό στάδιο. Όταν όμως, σε μια επίσκεψή του
στην Κωνσταντινούπολη, ο Βυζαντινός στρατηγός Ζεφινεζέρ τον παρουσίασε στον
φημισμένο για τις αρετές του ηγούμενο της Μονής του Κυμινά Μιχαήλ Μαλέινο, ο
Αβραάμιος αισθάνθηκε πως ο προορισμός του ήταν άλλος. Τότε συναντήθηκε
για πρώτη φορά και με τον ανιψιό του Μιχαήλ, τον στρατηγό των Ανατολικών
Νικηφόρο Φώκα. Ο Μιχαήλ Μαλέινος είχε γεννηθεί τo 894 και είχε καρεί
μοναχός το 912. Τη Μονή του Κυμινά, στα βουνά της Βιθυνίας, είχε ιδρύσει
το 925. Ο Αβραάμιος ακολούθησε τον Μιχαήλ Μαλέινο στο όρος του Κυμινά, όπου και
έλαβε το μοναχικό σχήμα με το όνομα Αθανάσιος.