9337 - Δεν χαμηλώνει ο Άθως. Ημερολόγιο Όρους 2016 - Μέρος 4

Στην τράπεζα του Σεραγιού,  Αβραάμ φιλοξενία!  

Σύναξη μυσταγωγική, σιωπής η ευγλωττία.

Του Γερβασίου η θύμηση για της νηστείας το χρέος,

Χαρίτωνος οι διδαχές, των μοναστών το κλέος. 

Νερό αδειάζω, παγκοινιά αρχίζει ευλογημένη.

Υδρίες γεμίζω για αδελφούς που θα ρθουν διψασμένοι.

Προδρόμου το απόγευμα, χαίρε στον Θείο Προφήτη

Ταις των δακρύων του ροαίς,  ολάνθιστη η Σκήτη!

9336 - Περί ενότητας... Τρία βίντεο σχετικά με την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Αγίου Όρους.

Τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.

Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Τρία βίντεο σχετικά με την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Αγίου Όρους.

9335 - Ο πρωτοαθωνικός μοναστηριακός μοναχισμός στη περιοχή της Ιερισσού, 9ος-10ος αιώνας

Ο ΠΡΩΤΟΑΘΩΝΙΚΟΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ 

ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ[1], 9ος-10ος αιώνας.

του Χρήστου Καραστέργιου

Η ιστορία της Ιερισσού και της γύρω περιοχής είναι στενά συνυφασμένη πάνω από μια χιλιετία  με την ιστορία της Αθωνικής Πολιτείας του Αγίου Όρους.

Οι πρώτοι μοναχοί στη χερσόνησο του Άθω μπορούμε να υποθέσουμε ότι ασκήτεψαν στα τέλη του 8ου αιώνα, αν και δεν υπάρχει κάποια πληροφορία που να αναφέρεται σ’ αυτούς[2]. Σίγουρα τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχε κάποια οργανωμένη μορφή μοναχισμού. Η παράδοση μας σώζει  πληροφορίες για ασκητές, αναχωρητές και ερημίτες όπως για τη μεγάλη μορφή του Όσιου Πέτρου του Αθωνίτη.

Οι λόγοι που βοήθησαν την ανάπτυξη του μοναστικού αυτού κέντρου ήταν:

9334 - Κείμενα του Γέροντα Μωυσή του Αγιορείτη (1952-2014)

  

146 κείμενα του Γέροντα Μωυσή του Αγιορείτη, τα οποία δημοσιεύθηκαν σε διάφορα έντυπα 

και αναδημοσίευσαν οι ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

9333 - Μοναχός Αμβρόσιος Λαυριώτης (1884 - 24 Νοεμβρίου 1977)

Γράφει περί αυτού ο υποτακτικός του επίσκοπος Ροδοστόλου Χρυσόστομος: «Δεν ήταν μόνο η υψηλή, βιβλική, ρασοστόλιστη κορμοστα­σιά του, που πλησίαζε τα δύο μέτρα, η κατάλευκη γενειάδα του και τα αδρά, ανδροπρεπέστατα χαρακτηριστικά του προσώπου του αυτά που εντυπωσίαζαν και ενέπνεαν σεβασμό και δέος σε όλους, αλλά κυρίως η σύνεσις, η σοβαρότης του και η μεγάλη περί τα μοναχικά και διοικητικά της Μεγίστης Λαύρας και του Όρους πείρα του· η οξύνοιά του, ωσαύτως, στην αντίληψη και εκτίμηση των γεγονότων, η από όλους αναγνωριζομένη διορατικότης του, ώστε να προλαμβάνη καταστάσεις και να μην ξαφνιάζεται απ’ αυτές, και υπέρ πάντα το πολύτιμο των συμβουλών του». Περισσότερα