Δεν μας δίνονται συχνά οι
ευκαιρίες εκείνες που μπορούμε να «εκμεταλλευτούμε» μέσα στην δυσκολία της
καθημερινότητας και των προβλημάτων μας προκειμένου να χαράξουμε έστω και ένα
σύντομο οδοιπορικό στον δρόμο της αυτογνωσίας αλλά και «αγνής» ιστορικής
αλήθειας.
Είναι ακόμα δε λιγότερες οι φορές
που η ουσιαστική διαφορετικότητα δύο κόσμων μας θέτει προ των ευθυνών μας σε
σχέση με του που βαδίζουμε ως κοινωνία και ως έθνος και το ποια σίγουρα
μονοπάτια θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε αν συνειδητοποιούσαμε κάποιες αλήθειες
που μας προσφέρει απλόχερα η πολιτιστική μας κληρονομιά.
Με κριτικό πνεύμα και
προβληματισμό λοιπόν καταθέτω στην επικοινωνία μου αυτή πόνημα εμπειρίας
επιστρέφοντας από το σύντομο προσκύνημά μου στο Άγιο Όρος.