Γεννήθηκε, ο κατά κόσμον Αναστάσιος Ψυχόπουλος, στο Ικόνιο της Μ. Ασίας
το 1890. Τότε, εκεί, στο Δημοτικό Σχολείο μαθαίνανε βυζαντινή μουσική. Προσήλθε
στο Άγιον Όρος μικρό παιδί. Φόρεσε το τίμιο του μονάχου ένδυμα μόλις δώδεκα
ετών, το 1902, υπακούοντας στους αυστηρούς Γέροντες του παρά τις Καρυές
Λαυριώτικου Κελλιοΰ των «Καραμανλήδων» της Αγίας Τριάδος, όπως στον συμπατριώτη
του Γέροντα Χριστόφορο (†1956). Αργότερα απόκτησε υποτακτικούς: τον
συμπατριώτη του Γεράσιμο, κατά κόσμον Κωνσταντίνο Ελευθερόπουλο, που γεννήθηκε στο
Ικόνιο το 1905 και εκάρη μοναχός στο Κελλί το 1925, τον Βασίλειο (†1976) και
τον Κλήμη (†1955). Λόγω καταγωγής οι Καρυώτες τους έλεγαν «Καραμανλήδες».
Οι πατέρες αυτοί ήταν απλοί,
εργατικοί, ταπεινοί, σιωπηλοί, συμπαθείς και ευλαβείς. Άνθρωποι καλογερικοί,
συνεχούς προσευχής, που το νου τους είχαν μόνιμα μόνο στον Θεό.