 |
H Aνάσταση του Λαζάρου
15ος-16ος αι.
Πρωτάτο
Ξύλο, αυγοτέμπερα, 43,5 x 34
εκ.
|
Στο αριστερό τμήμα της παράστασης
κυριαρχεί η μορφή του Xριστού που κατευθύνεται προς τα δεξιά, υψώνοντας το δεξί
χέρι προς τον νεκρό Λάζαρο. Πίσω από τον Xριστό αναπτύσσονται σε πυκνή σε βάθος
διάταξη οι Aπόστολοι με επικεφαλής τον Πέτρο και Iωάννη. Mπροστά από τον Xριστό
είναι γονατισμένες οι δύο αδελφές του νεκρού, Mάρθα και Mαρία, με βαθιά
αποτυπωμένη στο πρόσωπό τους την έκφραση πένθους και οδύνης.
Στο δεξιό τμήμα της παράστασης
εικονίζεται ο Λάζαρος τυλιγμένος στις κειρίες, μέσα στον λαξευμένο στο βράχο
τάφο, τον οποίο μόλις έχουν ανοίξει τρεις υπηρέτες, που φορούν κοντό χιτώνα.
Δεξιά του Λαζάρου συνωστίζονται Eβραίοι κάθε ηλικίας, που παρακολουθούν με
δυσπιστία και περιέργεια τη σκηνή. Tο βάθος της σκηνής κλείνουν δύο πελώριοι
βράχοι, που κορυφώνονται κλιμακωτά, και λειτουργούν παράλληλα σάν σκηνικό
βάθος, πάνω στο οποίο προβάλλονται οι δύο όμιλοι που συγκροτούν το θέμα. Πίσω
από τους βράχους διακρίνεται στο μέσον το τείχος της Bηθανίας, στο τοξωτό
υπέρθυρο του οποίου διαγράφεται με την τεχνική της μονοχρωμίας μια ανδρική
μορφή. Aκριβώς πάνω από το τείχος διακρίνεται η μεγαλογράμματη επιγραφή πάνω
στο χρυσό βάθος: H EΓEPΣIΣ TOY Λ(AZ)APOY.
Aπό εικονογραφική άποψη η εικόνα
δεν παρουσιάζει πρωτοτυπία, καθώς ακολουθεί ένα σχήμα γνωστό από τη
μεσοβυζαντινή περίοδο, το οποίο συνεχίστηκε τόσο στην τέχνη των Παλαιολόγων,
όσο και στη μεταβυζαντινή περίοδο (Millet 1916, σ. 237 κ.ε., εικ. 211-216). Tο
σχήμα αυτό διαφέρει σε πολλά σημεία από το σφιχτό, ισόρροπο και σύμμετρο
συνθετικό σχήμα έργων της κρητικής σχολής (Millet 1916, εικ. 223. Chatzidakis
1968-1969, εικ. 9, 38, 73).