6102 - Το Μεγάλο Μεγαλυνάριο της Θεοτόκου (ψάλλει ο Βατοπαιδινός Χορός)

Στο βυζαντινό λειτουργικό τυπικό ανήκουν η Θεία Λειτουργία του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και των Προηγιασμένων Δώρων. Η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου τελείται 10 φορές κατά την διάρκεια του εκκλησιαστικού έτους. Πέντε από αυτές είναι κατά τις πέντε Κυριακές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, γεγονός που μαρτυρεί και το ιστορικό βάθος της Θείας Λειτουργίας. Επίσης τελείται το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης και του Μεγάλου Σαββάτου, την παραμονή των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων και την ημέρα της μνήμης του Μεγάλου Βασιλείου, την 1η Ιανουαρίου. Περισσότερα

6101 - Ιερά Μητρόπολη Γρεβενών: Οι Αγιορείτες ομιλητές στους πέντε Κατανυκτικούς Εσπερινούς της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Ευχαριστώ Αντώνη

6100 - Αγιορειτικά περιοδικά και δελτία

1. Άθως 
1919-1930 
6081 - Αγιορειτικόν Περιοδικόν «Ο Άθως»

3405 - Αγιορειτικόν περιοδικόν Ο ΑΘΩΣ. Ιστορικό τεύχος

2053 - Αγιορειτικόν Περιοδικόν «Ο Άθως», 1928

6099 - Αγιορειτικόν Ημερολόγιον

.......Εκδίδεται υπό της συνοδίας Σάββα ιερομονάχου. Εν Καρυαίς Αγίου Όρους, τύποις Ι. Χατζηϊωάννου, Κολοκυνθούς 2, Αθήναι 1927. Σχήμα 0,20,50x0,14.

.......Περιελάμβανε ύλη θεολογική, εκκλησιαστική ιστορία, μοναχολόγια κλπ. Αναφέρεται και έκδοση 1932 (έτος στ΄).

Πληροφορίες: Ι.Μ. Χατζηφώτη,

 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, εκδ. Δημ.Ν. Παπαδήμα, Αθήνα, 1999

Πηγή φωτογραφιών: http://eliaserver.elia.org.gr

6098 - Αγιορείτες Άγιοι εορτάζοντες τον Μάρτιο

Κυριακή 1 Μαρτίου

2767 - Όσιος Αγάπιος μετά τεσσάρων οσίων

Δευτέρα 2 Μαρτίου

2773 - Άγιος Ιωακείμ ο Παπουλάκης (1786-1868)

Πέμπτη 5 Μαρτίου

2788 - Aγιος Νικόλαος, επίσκοπος Αχρίδος και Ζίτσης (†1956)

2787 - Ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Βούλγαρος (†1784)

6097 - Μοναχός Δαμασκηνός Αγιαννανίτης († 29 Φεβρουαρίου 1916)

Η καταγωγή του μακαρίου αυτού ανδρός ήταν από το Αιβαλί της Μ. Άσίας. Υπήρξε υποτακτικός του Γέροντος Ονουφρίου του Κυπρίου. Ησύχαζε σε μία σπηλιά μεταξύ των Καλυβών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και Υπαπαντής του Κυρίου. Με την τέλεια ησυχία καθάρισε το νου του από κάθετι το γήινο κι έγινε διδάσκαλος της νοεράς προσευχής.

Φλεγόμενος από θείο έρωτα ζήτησε άδεια από τον παπα-Μηνά τον Μαυροβούνιο (†1916) να του δώσει ευλογία να μεταβεί σε ακόμη πιο ησυχαστικό τόπο, για ν’ αφοσιωθεί πιο πολύ στον Χριστό.

6096 - Γέροντας Διονύσιος Χρηστίδης (1830 – 28/2/1902)

Ο Γέροντας Διονύσιος Χρηστίδης, αναμφισβήτητα, θεωρείται ο θεμελιωτής του κυπριακού Κοινοβιακού μοναχισμού. Γεννήθηκε το 1830 στην ενορία της Λευκωσίας Αγιος Κασσιανός, από γονείς που κατάγονταν από το νησί Τήνος. Πολλά στοιχεία για την παιδική και εφηβική του ηλικία, παραμένουν άγνωστα. Γύρω στο 1860 βρίσκεται στην Ιερά Μητρόπολη Κιτίου, όπου υπηρετούσε ως αρχιδιάκονος κοντά στο Μητροπολίτη Κιτίου Μελέτιο Μοδινό (1846–1864).

Ποθώντας τη μοναστική και περισσότερη την ασκητική ζωή, ο ρασοφόρος Διονύσιος, αναχώρησε από την Κύπρο για το περιβόλι Της Παναγίας.

6095 - Αρσένιος μοναχός Σιμωνοπετρίτης

Αρσένιος μοναχός Σιμωνοπετρίτης (1924-2013),

συστρατιώτης του αγίου Παϊσίου (1924-1994)

πηγή φωτογραφίας: http://athosprosopography.blogspot.gr

Ο Κερκυραίος μοναχός Αρσένιος Σιμωνοπετρίτης (1924-2013), κατά κόσμον Παντελής Τζέκος, ήταν συστρατιώτης του αγίου Παϊσίου. Όταν τραυματίστηκε βαριά στο μέτωπο, ο άγιος με πολύ μεγάλο κίνδυνο του έσωσε τη ζωή.

6094 - Στο προσκυνητάρι της «Φοβεράς Προστασίας»

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη, 

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Μάρτιος του 1997. Η πρώτη μου επίσκεψη στο Άγιον Όρος. Είχαμε προορισμό την ιερά Μονή του Βατοπεδίου αλλά ένεκα σφοδρής χιονόπτωσης αναγκαστήκαμε να κάνουμε κατά-χρηση της αγαστής φιλοξενίας των μοναχών και να εγκαταβιώσουμε , έστω για τις δύο πρώτες διανυκτερεύσεις διότι ο καιρός όλο και  «θέριευε», στο Κουτλουμούσι, δέκα λεπτά πεζοπορία από τις Καρϋές. Ο χειμώνας στο Όρος είναι παράξενος, δριμύς, απρόσιτος. Έχει όμως μία απίστευτη και ανείπωτη «γοητεία» που καθιστά τους προσκυνητές προσιτούς σε καρδιακά και θερμά συναισθήματα, μεταμορφώνει και αλλοιώνει την περιβάλλουσα θερμοκρασία και ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων με τρόπο ανερμήνευτο και ανεξήγητο. 

6093 - Οι Χαιρετισμοί στην Παναγία, με νεοελληνική μετάφραση

Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος, οἱ τόσο δημοφιλεῖς «Χαιρετισμοὶ» στὴν Παναγία, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σημαντικὰ ὑμνογραφικὰ κείμενα τῆς βυζαντινῆς περιόδου, συνδεδεμένος ὄχι μόνο μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ (λατρευτικὴ) ζωή, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἐθνικὴ πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἀναγνώρισε στὸ πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τὴν «Ὑπέρμαχο στρατηγό», τὴ σκέπη καὶ τὴν προστασία του.

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, ὅπως ἔχει διαμορφωθεῖ σήμερα, συμψάλλεται μὲ τὸ Μικρὸ Ἀπόδειπνο τμηματικὰ τὴν Παρασκευὴ τὸ ἑσπέρας τῶν πρώτων τεσσάρων ἑβδομάδων τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, καὶ ὁλόκληρη τὴν Παρασκευὴ τῆς πέμπτης ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν.Περισσότερα

6092 - Θαύμα της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου στην Λάρισα το 2012

«Συνάχθητε προθύμως ἐν Μονῇ τῇ θείᾳ

Δοχειαρίου, νοσούντων συστήματα,

ὁ ἰατρός γὰρ ἐν ταύτῃ μένει ὁ ἄμισθος.»

Τον Σεπτέμβριο του 2014, κατά την διάρκεια της παραμονής της ιεράς Εικόνος της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου "Παναγία Θεοσκέπαστος", ήλθε μια οικογένεια από την Λάρισα, για να ευχαριστήσει την Παναγία για τις πρόσφατες ευεργεσίες Της προς αυτήν.

Η κ. Σταυρούλα με τον δικό της τρόπο μας διηγείται την ζωντανή παρουσία της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου στην ζωή τής οικογενείας της και το προσκύνημά τους στο Μετόχι.

6091 - Ιερομόναχος Εφραίμ Κατουνακιώτης (1912 – 27/2/1998)

  834 - Σαν σήμερα, το 1998, κοιμήθηκε ο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

1824 - Η μαθητεία του Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη στον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή.

    31 - Αφιέρωμα στον μακαριστό Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη από το Άγιο Όρος.

2763 - Φωτογραφίες από το κελί και τον τάφο του γέροντα Εφραίμ του Κατουνακιώτη

6090 - Τύχων μοναχός ο Γεωργιανός (1868-1956)

Τό κοσμικό του όνομα ήταν Τιμόθεος Σεραζαντασβίλι του Γεωργίου. Αγρότης από την περιφέρεια της Τυφλίδας, από την κωμόπολη Τσχινβάλι. Το όνομα της μητέρας του ήταν Μαρία. Γεννήθηκε το 1868 ή το 1870. Προσήλθε στο Άγιον ‘Ορος, στο κελλί του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της μονής των Ιβήρων, στις 10 Ιανουαρίου 1890 και εκάρη μοναχός στις 15 Φεβρουαρίου 1893. Το 1919, μαζί με άλλους 17 Γεωργιανούς μοναχούς, εγκαταστάθηκε στο κελλί του Αγίου Στεφάνου της μονής Αγίου Παντελεήμονος στις Καρυές, όπου είχε ζήσει και ο περίφημος ασκητής του Άθω Χατζηγιώργης (†1886). Το κελλί καταστράφηκε από πυρκαγιά στις 4 Σεπτεμβρίου 1932. Ο Τύχων εισήλθε στη μονή του Αγίου Παντελεήμονος στις 7 Φεβρουαρίου 1943 έχοντας γίνει ήδη μεγαλόσχημος. Επέστρεψε στη μονή των Ιβήρων, όπου και κοιμήθηκε ειρηνικά στις 6 Φεβρουαρίου 1956. Υπήρξε ο τελευταίος Γεωργιανός μοναχός του Αγίου Όρους.

Τύχων μοναχός ο Γεωργιανός (1868-1956) 
(Φωτ.: Εργαστήριο μονής Αγίου Παντελεήμονος) 
Πηγή: http://athosprosopography.blogspot.gr  

6089 - Και να με δείρουνε «ευλόγησον». Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Τα πατερικά βιβλία λένε ότι ο άββάς Νισθερώ απέκτησε φήμη άγιου ανδρός. Και πήγε άλλος και του λέει: «Τί αρετή έκανες, πάτερ, κι έφθασες σ’ αυτά τα μέτρα;».

Λέει: «Αφότου μπήκα στο μοναστήρι, είπα, εγώ και το γαϊδούρι ένα είμαστε. Όσο μιλάει το γαϊδούρι, όταν το δέρνεις, τόσο θα μιλήσω κι εγώ».

Αυτό ήταν το θεμέλιο, ότι και να τον δείρουνε, «ευλόγησον».

Τώρα εμείς φθάσαμε στο σημείο, δεν σηκώνουμε λόγο.

Πηγή: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000.

6088 - Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης: Μέσα σου να βράζει η χαρά

Μέσα σου να βράζει η χαρά, να μή φαίνεται· μέσα σου να βράζει η λύπη, η κόλαση αλλά να μην το εξωτερικεύεις.

Αυτός είναι ο καλόγηρος.

Ειδάλλως, εσύ εκεί κι εγώ εδώ, και να προσευχώμεθα· να μην ακούει ο ένας τον άλλονε.

Μπορείς να κατανύσσεσαι εσύ κι εγώ εδώ, κι ο ένας να μην παίρνει μυρωδιά τον άλλονε.

Αυτό είναι κατά Θεόν.

Άμα το εξωτερικεύεις, είτε υπερηφάνεια θα σε πιάσει, η… θα το χάσεις. 

Πηγή: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000.

6087 - Το αγιογραφικό εργαστήρι της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος

Στο Άγιον Όρος τα τελευταία χρόνια θα σημειωθεί μια ιδιαίτερη μέριμνα για την ανασυγκρότηση του αθωνικού μοναχισμού, ο οποίος είχε δοκιμαστεί με δραματικό τρόπο στο παρελθόν. Ευπαίδευτοι μοναχοί ενδύονται το μοναχικό σχήμα, κτιριακά συγκροτήματα ανακαινίζονται, κειμήλια συντηρούνται,  μια κατάσταση ακμής σε όλα τα επίπεδα, η οποία σύμφωνα με τους ίδιους τους αγιορείτες σημειώνεται κάθε διακόσια χρόνια.

Στα πλαίσια αυτά ιδιαίτερης αναφοράς χρήσει το γεγονός της ιδρύσεως αγιογραφικών εργαστηρίων εντός της κάθε Μονής και της συστηματικής ενασχόλησης μοναχών με την τέχνη της εικονογραφίας. Το Άγιον Όρος αναδείχθηκε σε κατεξοχήν κέντρο καλλιέργειας της εικονογραφίας και θεωρείται δεδομένη η ασχολία των μοναχών με το διακόνημα της αγιογραφίας από την εποχή της ιδρύσεως των αθωνικών Μονών.

Στα πλαίσια αυτά μπορούμε να δούμε και το ξενοφωντινό εργαστήρι αγιογραφίας το οποίο μαζί με τα άλλα αγιογραφεία του Αγίου Όρους, δίνει συνέχεια σε μια παράδοση αιώνων.

6086 - Επιστολή του μακαριστού Γέροντα Μωυσή του Αγιορείτη στον Θάνο Μικρούτσικο

Διαβάστε, στο ενδιαφέρον άρθρο του κ. Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου,  τον λόγο σύνταξης αυτής της επιστολής, εδώ:

http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr

6085 - Περί Νηστείας, Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου

Ὅλα τὰ πατερικὰ βιβλία μιλοῦν γιὰ τὴ νηστεία. 

Οἱ Πατέρες τονίζουν νὰ μὴν τρῶμε δυσκολοχώνευτα φαγητὰ ἢ λιπαρὰ καὶ παχιά, γιατὶ κάνουν κακὸ στὸσῶμα ἀλλὰ καὶ στὴν ψυχή... Γι’ αὐτὸ οἱ Πατέρες μιλοῦν γιὰ νηστεία καὶ κατακρίνουν τὴν πολυφαγία καὶ τὴν ἡδονὴ ποὺ αἰσθάνεται κανεὶς μὲ τὰ φαγητὰ τὰ πλούσια. Νὰ εἶναι πιὸ ἁπλὰ τὰ φαγητά μας. Νὰ μὴνἀσχολούμαστε τόσο πολὺ μ’ αὐτά.  

  Δὲν εἶναι τὸ φαγητό, δὲν εἶναι οἱ καλὲς συνθῆκες διαβίωσης, ποὺ ἐξασφαλίζουν τὴν καλὴ ὑγεία. Εἶναι ἡἁγία ζωή, ἡ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Ξέρω γιὰ ἀσκητὲς ποὺνηστεύανε πολὺ καὶ δὲν εἴχανε καμιὰ ἀρρώστια. Δὲν κινδυνεύει νὰ πάθει κανεὶς τίποτε ἀπ’ τὴ νηστεία. Κανεὶς δὲν ἔχει ἀρρωστήσει ἀπ’ τὴ νηστεία...

Γιὰ νὰ τὰ κάνετε ὅμως αὐτά, πρέπει νὰ ἔχετε πίστη.Ἀλλιῶς σᾶς πιάνει λιγούρα.

6084 - Πρώτη ανακοίνωση για το 10ο Διεθνές Συνέδριο της Αγιορειτικής Εστίας

F. Piacenza, Monte Santo e Tasso, 1688

Συλλογή Αγιορειτικής Χαρτοθήκης, e-Ε/ΑΧ1899

http://athosmaplibrary.blogspot.gr

Ι' ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

Το Άγιον Όρος κατά τον 17ο και 18ο αιώνα

Από τους μεταβυζαντινούς στους νεώτερους χρόνους

9, 10 και 11 Οκτωβρίου 2015

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Κρίτων Χρυσοχοΐδης, Δ/ντης Ινστιτ. Ιστορικών Ερευνών / ΕΙΕ

ΜΕΛΗ

Ιερομόναχος Νικόδημος Λαυριώτης

Γέρων Νικόδημος Αγιοπαυλίτης

Πλούταρχος Θεοχαρίδης, Αρχιτέκτονας

Φωκίων Κοτζαγεώργη, Επικ. Καθηγητής Νεοελληνικής Ιστορίας ΑΠΘ

Ιωακείμ Παπάγγελος, Δρ Αρχαιολόγος

Μίλτος Πολυβίου, Δρ Αρχιτέκτονας

ΤΟ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Ο 17ος και ο 18ος αιώνας αποτελούν μία ιστορική περίοδο κατά την οποία διαμορφώνεται σταδιακά η φυσιογνωμία του Αγίου Όρους της σύγχρονης εποχής.

6083 - Εφραίμ ηγούμενος Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου (†1984)

Αρχιμανδρίτης Εφραίμ,
ηγούμενος της μονής Ξηροποτάμου (1940-1984) 
(Φωτογραφία: Douglas Lyttle)
πηγή φωτογραφίας: http://athosprosopography.blogspot.gr

Στο λίγο διάστημα που νέος έμεινα στη μονή Φιλόθεου, άκουγε κάθε βράδυ τους λογισμούς μου με προσοχή, υπομονή, αγάπη, καλοσύνη κι ευγένεια. Είχε μία γλυκύτητα στην καρδιά του και μια χάρη στον λόγο του που σ’ αιχμαλώτιζε. Επρόκειτο πράγματι για σεβάσμιο κι ενάρετο Ιερομόναχο. Γεννήθηκε στον Βόλο το 1940 ο κατά κόσμον Απόστολος Γεωργίου Κουτσιμπός.
.......Το 1963 προσήλθε στη συνοδεία του Γέροντος Εφραίμ στο Λαυριώτικο Κελλί του Αγίου Αρτεμίου στην Προβάτα. Εκάρη μοναχός το 1964. Κατόπιν ακολούθησε τον Γέροντά του στη μονή Φιλόθεου. Η υπακοή του ήταν πάντοτε ολόθερμη και άμεμπτη. Παρά την όχι καλή του υγεία, ζούσε με μισό νεφρό, ήταν πρόθυμος σε κάθε διακονία. Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες τον καλλιέργησαν. Το 1971 χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Το 1980 προσήλθε στη μονή Ξηροποτάμου. Στις 9.3.1981 κατεστάθη πρώτος ηγούμενος της κοινοβιακής πλέον μονής.
.......Αγωνίσθηκε και δημιούργησε ένα λαμπρό κοινόβιο. Κατά μαρτυρίες πολλών, «χωρίς ενδοιασμούς θα μπορούσαμε να πούμε ότι επρόκειτο για μια γνήσια οσιακή και πατερική προσωπικότητα, που συνδύαζε πολλά φυσικά και ψυχικά χαρίσματα με ένα πλούτο ταπεινώσεως και πνευματικής διακρίσεως, που ο αγώνας του και η πολύπλευρη μοναχική πείρα του του εχάρισαν».
.......Μία συντροφιά νέων που τον επισκέφθηκε, γράφει περί αυτού: «Ο Γέροντας κάθεται σ’ ένα γώνιασμα που κάνουν οι πάγκοι στο αρχονταρίκι. Έχει ένα γαλήνιο και σχεδόν διάφανο πρόσωπο. Κάτι μάτια πεντακάθαρα και φωτεινά που δεσπόζουν κάτω από το απλό καλογερικό σκουφάκι. Μέσα σ’ εκείνη την ατμόσφαιρα που μυρίζει λιβάνι είναι σαν να νιώθει κανείς να ξεχύνεται απλότητα και ειρήνη, ευλογία και παρηγοριά από ολόκληρη την παρουσία του Γέροντα». Περισσότερα

6082 - Εικόνα του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη παρέλαβε στη Σμύρνη ο Πατριάρχης

Με ιδιαίτερη συγκίνηση παρέλαβε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μετά την χοροστασία Του κατά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής του Ασώτου στο ναΐδριο της Αγίας Φωτεινής στην Σμύρνη εικόνα φορητή εικόνα του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη. 

Η εικόνα είναι έργο του αρχιμ. Αμβροσίου Γκορέλοβ, προΐσταμένου του Ιερού Ησυχαστηρίου του Αγίου Σεραφείμ του Σαρόφ, στην Σκουριώτισσα της Κύπρου.

6081 - Αγιορειτικόν Περιοδικόν «Ο Άθως»

Πηγή φωτογραφίας: http://eliaserver.elia.org.gr

Τριμηνιαίον αγιορειτικόν περιοδικόν.

Υπό Σπυρίδωνος (= Αθανασίου) Λαυριώτου (Καμπανάου), του ιατρού (†1940) [βλέπε στο τέλος, στα σχετικά].

Σχήμα 0,20.50x0,14.50

Έτος Α΄, τεύχη α΄-β΄. Εν Αγίω Όρει 1919. Τύποις «Νομικής» Πέτρ. Λ. Βεργιανίτου, Αθήναι 1920. Έμμετρον ψυχοθεραπευτικόν: Η Διόπτρα (Βιβλιοθήκη Ι. Μονής Αγίου Παύλου, αριθμ. 5109).

Τεύχη γ΄-δ΄: Ερμηνεία των Αναστασίμων κανόνων του Ιερού Δαμασκηνού, στο ίδιο τυπογραφείο, 1921 (Βιβλιοθήκη Ι. Μονής Αγίου Παύλου, αριθμ. 5110).

Τεύχη ε΄-στ΄: Αγιορειτική Πολιτεία Ιωακελιμ Ιβηρίτου, Τυπογραφείον Ιωάννου Κουμένου, Λεωφ. Βας. Κωνσταντίνου αριθ. 2, Θεσσαλονίκη 1921.

Τεύχος ζ: ;

Τεύχη η΄-θ΄: Αλφαβηταλφάβητος Μελετίου του Ομολογητού- Κυρίλλου Προηγουμένου Λαυριώτου. Στίχοι εις την Βιβλιοθήκην της Λαύρας, εν Αγίω Όρει 1928 [βλέπε στο τέλος, στα σχετικά].

Περίοδος Β΄, παράρτημα α΄: Απολυτίκια και Κοντάκια του όλου ενιαυτού μη περιεχόμενα εν τοις ωρολογίοις τοις εντύποις, Τύποις «Νέα Ελληνική Ηώς» Ι. Χατζηϊωάννου, Αθήναι 1929 (Βιβλιοθήκη Ι. Μονής Αγίου Παύλου, αριθμ. 4965).

Παράρτημα β΄: Προσκυνητάριον της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, εν Αγίω Όρει 1930.

Παράρτημα γ΄: Ψαλτήριον ιαμβικόν Ιωσήφ Τορνόβου, εν Αγίω Όρει 1931 (στο εξώφυλλο 1930).

6080 - Ο Πνευματικός Λεόντιος, ο Λακκοσκητιώτης (†1876)

Ο π. Λεόντιος γεννήθηκε στην Ουκρανία. Ένα χρόνο μετά την γέννηση του εκοιμήθη η μητέρα του, και ο πατέρας του τον έδωσε σ’ έναν πλούσιο άτεκνο Μολδαβό. Σε ηλικία είκοσι δύο ετών ο π. Λεόντιος δραπέτευσε από τον παιδαγωγό του και κρύφθηκε στην Μονή Καλνταρουσάνι, που βρίσκεται σε απόσταση είκοσι βέρστια από το Βουκουρέστι. Εκεί έζησε δεκαέξι χρόνια. Κατόπιν κατευθύνθηκε προς το Άγιον Όρος μαζί με έναν φίλο του, τον οποίον ο ίδιος αργότερα έκειρε μοναχό, δίδοντας του το όνομα Αντώνιος. Οι δύο μοναχοί εγκαταστάθησαν στην Μολδαβική Σκήτη Λάκκου, όπου ο π. Λεόντιος έζησε ως την κοίμησή του, τριάντα πέντε έτη.

6079 - Οδοιπορικό στην Αθωνική γη

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη,

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Καυχιόμασταν συχνά στους συνοδοιπόρους και συνταξιδιώτες μας και υποστηρίζαμε ότι το  Άγιον Όρος το ¨περπατήσαμε¨. Θεωρούσαμε και πιστεύουμε ακόμη, ότι έχει και προσδίδει αλλοτινή ευλογία ο κόπος της οδοιπορίας, ν΄ ακολουθήσεις τα μονοπάτια εκείνα, πάντοτε βέβαια με κάποιον έμπειρο-οδηγό  προσκυνητή, να κουραστείς έως ότου φθάσεις στο μοναχικό σου προορισμό: «Αν δεν ιδρώσεις και δεν πονέσουν τα πέλματά σου, Άγιον Όρος δεν εγνώρισες», συνήθιζαν να συμβουλεύουν οι παλαιότεροι Αγιορείτες!

6078 - Ιερά Μονή Φιλοθέου

Άγιο Όρος. Άλογο δίπλα στη Μονή Φιλοθέου.
Φωτογράφος Φραντζής, Λέων
Πηγή: http://eliaserver.elia.org.gr

6077 - Ιωάννης ιερομόναχος Κολιτσιώτης (1906-1996)

Ιωάννης ιερομόναχος Κολιτσιώτης (1906-1996)

Πηγή: http://athosprosopography.blogspot.gr

6076 - Κατανυκτικά τροπάρια του Εσπερινού (ψάλει ο μοναχός Κουκουζέλης)

Η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι για την ορθόδοξη λατρευτική ζωή κορυφαία περίοδος του ετήσιου λειτουργικού κύκλου. Με μακρές και κατανυκτικές ακολουθίες η Εκκλησία επιδιώκει να επιτύχει την υπό των πιστών μυστική βίωση και προσέγγιση των σωτηριωδών γεγονότων του Σταυρού και της Ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Περισσότερα

6075 - Με προσευχή και νηστεία θα προσεγγίσουμε τον Χριστό στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή (π. Μωυσής Αγιορείτης †2014)

Τα στοιχεία τα κύρια της Σαρακοστής είναι η προσευχή και η νηστεία. Η προσευχή προϋποθέτει την πίστη. Ένας μη προσευχόμενος είναι αβοήθητος, ανασφαλής, τυφλός και μόνος.

Δένεται με τη γη, την ύλη, δεν γνωρίζει να πετά ψηλά, να σελαγίζει στους ουρανούς, να έχει απαραίτητη ουράνια συνδρομή. Είναι μαγνητισμένος, δεμένος, προσκολλημένος στα φθαρτά γήινα. Δεν ξαγγιστρώνεται εύκολα. Προσπαθεί να θησαυρίζει στη γη. Αναζητά συνεχώς ηδονές, για να τον χαροποιήσουν, αλλά μάλλον οδύνη του δίνουν. Λυπηρό και αξιοθρήνητο να ψάχνει τη χαρά στη λάσπη.

6074 - Σαν σήμερα, το 1913, δύο δραματικά τηλεγραφήματα της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους

Σαν σήμερα, στις 11/24 Φεβρουαρίου 1913, η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, πληροφορούμενη την προσπάθεια διεθνοποίησης του Αγίου Όρους στην διεξαγόμενη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου σύμφωνα με την οποία αυτό θα ετίθετο υπό την προστασία της Ρωσίας, Βουλγαρίας, Σερβίας, Μαυροβουνίου, Ρουμανίας και Ελλάδος, απέστειλε προς αξιωματούχους των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων τα εξής τηλεγραφήματα:

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ κ.κ. ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΓΓΛΙΑΣ, ΓΑΛΛΙΑΣ, ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΑΥΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΛΟΝΔΙΝΩ ΠΡΕΣΒΕΥΤΑΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΑΥΣΤΡΙΑΣ, ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑΣ 

***

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠOΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

6073 - Το Άγιο Όρος και η διοίκηση της Ιεράς Μονής Τριών Ιεραρχών Ιασίου (5)

Προηγούμενα: 5977 - Το Πρωτάτο του Αγ. Όρους και οι Ρουμανικές Ηγεμονίες (1)

5992 - Πρώτοι του Αγ. Όρους στις Ρουμανικές Ηγεμονίες (2)

6013 - Δωρεές Μολδαβών Ηγεμόνων στο Άγιο Όρος (3)

6049 - Η Ι. Μονή Τριών Ιεραχών Ιασίου και το Άγιο Όρος (4)

Ioan Moldoveanu - Καθηγητής

Εννοείται πως ο Σεραφείμ έπρεπε να τηρεί τους όρους και να δίνει λογαριασμό ετησίως για τα χρήματα που ξόδευε. Αυτός διορίστηκε στις 23 Απριλίου 1806 για 7 χρόνια με εγγυητικό γράμμα της μονής Καρακάλου[35] προς την Κοινότητα.

6072 - Το κτήριο της Ιεράς Κοινότητας και το σπίτι του Καϊμακάμη (Διοικητή), επί τουρκοκρατίας, στις Καρυές του Αγίου Όρους

Το κτήριο της Ιεράς Κοινότητας

Το οίκημα όπου έμενε ο Τούρκος Καϊμακάμης

πηγή: http://www.elia.org.gr

6071 - Παχεία γαστήρ λεπτόν ου τίκτει νόον - Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Δὲν γίνεστε ἅγιοι κυνηγώντας τὸ κακό. Ἄστε τὸ κακό. Νὰ κοιτάζετε πρὸς τὸν Χριστὸ κι αὐτὸ θὰ σᾶς σώσει. Ἐκεῖνο ποὺ κάνει ἅγιο τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ λατρεία πρὸς τὸν Χριστό, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ νὰ ἐκφραστεῖ, δὲν μπορεῖ, δὲν μπορεῖ... Καὶ προσπαθεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ κάνει ἀσκήσεις, νὰ κάνει τέτοια πράγματα καὶ νὰ καταπονεῖ τὸν ἑαυτό του γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Κανεὶς ἀσκητὴς δὲν ἁγίασε χωρὶς ἀσκήσεις. Κανεὶς δὲν μπόρεσε ν’ ἀνέλθει στὴν πνευματικότητα χωρὶς ν’ ἀσκηθεῖ. Πρέπει νὰ γίνονται ἀσκήσεις. Ἄσκηση εἶναι οἱ μετάνοιες, οἱ ἀγρυπνίες κ.λπ., ἀλλὰ ὄχι μὲ βία. Ὅλα νὰ γίνονται μὲ χαρά. Δὲν εἶναι οἱ μετάνοιες ποὺ θὰ κάνουμε, δὲν εἶναι οἱ προσευχές, εἶναι τὸ δόσιμο, ὁ ἔρωτας γιὰ τὸν Χριστό, γιὰ τὰ πνευματικά. Ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ τὰ κάνουνε αὐτὰ ὄχι γιὰ τὸν Θεὸ ἀλλὰ γιὰ ἄσκηση, γιὰ ὠφέλεια σωματική. Ὅμως οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι τὸ κάνουνε γιὰ ψυχικὴ ὠφέλεια, γιὰ τὸν Θεό. Ἀλλὰ καὶ τὸ σῶμα ὠφελεῖται πολύ, δὲν ἀρρωσταίνει. Πολλὰ καλὰ ἔρχονται.

6070 - Ιερά Μονή Χιλιανδαρίου. Γιατί ονομάζεται έτσι;

Η ονομασία της Μονής ανάγεται στον 10^ο αιώνα και ετυμολογείται από το κωπήλατο πλοίο – φορτηγίδα των βυζαντινών, το «χελάνδιο», ή τον ναύτη που εργάζεται σ' αυτό, τον «χελανδάρη». Το όνομα της Μονής απαντάται για πρώτη φορά στο πρόσωπο του λόγιου Αγιορείτη «Γεωργίου του λεγομένου Χελανδάρι». Ο Γεώργιος, συντάκτης μιας αίτησης Αθωνιτών προς τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο, πουλάει τον αγρό του στη νεοϊδρυτη τότε Μονή των Ιβήρων και εγκαθίσταται «παρά την θάλασσαν», κατά το 982.

Από πολλούς ερευνητές ονομάζεται και γράφεται Μονή Χιλιανδαρίου ή Χιλιανταρίου. Όσοι δέχονται τον τύπο αυτό ετυμολογούν τη λέξη είτε από το χίλιοι και αντάρα (ομίχλη), «εκ του χέειν τον τόπον αντάραν», ή από το χίλιοι και άνδρες, δηλ. από τον αριθμό των πειρατών που, σύμφωνα με την παράδοση, επιτέθηκαν κάποτε με ληστρικές διαθέσεις εναντίον του μοναστηριού χωρισμένοι σε δύο ομάδες και που αλληλοεξοντώθηκαν λόγω της πυκνής ομίχλης, γιατί ήταν αδύνατο να καταλάβουν ποιοι ήταν οι δικοί τους και ποιοι οι ξένοι.

6069 - Μιά βραδυά στις Καρυές

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη,  

Θεολόγου-Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Επιστράτευσα και πάλι τη γραφίδα μου, συνάρμοσα τις νοσταλγικές απαιτήσεις του φίλαυτου νου μου και νά, πάλι εδώ, καταπιάστηκα να συνεχίσω το οδοιπορικό μου στην Αθωνική γη, πιότερο να ενθυμήσω στην περιπλανώμενη αντιληπτική μου κρίση πως οδοιπορικά θα κάνεις πολλά, δεν ετελεύτησεν το οδοιπορικό ακόμη…!

«Βαδίζοντας δεν εχόρταινα να βλέπω δάση απέραντα και πυκνά, βρύσες με νερά κρυστάλλινα.

6068 - Όσιος Δαμιανός ο Εσφιγμενίτης (†1280)

Αγιορείτης Άγιος

Μνήμη 23 Φεβρουαρίου 

2744 - Όσιος Δαμιανός ο Εσφιγμενίτης (†1280)

6067 - Ενώχ μοναχός Καψαλιώτης (1895-1979)

Ενώχ μοναχός Καψαλιώτης (1895-1979)

http://athosprosopography.blogspot.gr

Ο άγιος Ρουμάνος ασκητής Ενώχ

έφερε να πουλήσει

σουσούρες στο κονάκι

κι ο Γέροντας τον δοκίμαζε

να τις αφήσει ευλογία.

Οι θάμνοι του Θεού είναι,

εγκώ τον κόπο μόνο έβαλα,

να 'ναι ευλογημένο, είπε,

και χάθηκε το δρόμο για τη Σκήτη.

Την άλλη ημέρα στις Ώρες

ο Γερο-Ενώχ κατά Χριστόν σαλός κοιμήθηκε

κι ο Επίτροπος

έμεινε να μετράει το χρέος...

Ι.Μ. Χατζηφώτης

Ο γέρο Ενώχ ήταν ρουμάνος. Ζούσε στις Καρυές, σε δωμάτιο που του παραχωρούσαν άλλοι μοναχοί στα κελλιά τους. Έφτιαχνε σκούπες από αγριόχορτα (μια απ' αυτές εκτέθηκε το 1997 στη Θεσσαλονίκη, στην έκθεση των αγιορειτικών κειμηλίων). Τις έδινε σε κάποια μοναστήρια, με αντάλλαγμα λίγα τρόφιμα. Αυτά δεν τα ήθελε για τον εαυτό του αλλά για κάποιους ασκητές που ζούσαν στο δάσος, απομονωμένοι κι άγνωστοι στους πολλούς.

Ήταν ρακένδυτος, γεμάτος ψύλλους. Δεχόταν με ευγνωμοσύνη ό,τι του έλεγαν ή του εδιναν. Όταν ένας ηγούμενος τού είπε ότι οι μοναχοί της μονής τον αγαπούν, απάντησε: «Δε βαριέσαι. Ο μοναχός είναι σαν τον σκύλο. Είτε του δώσεις ένα κομμάτι ψωμί, είτε μια κλωτσιά, το ίδιο καλό του κάνεις».