2015-2009
= αθωνικού πρωινού μνήμεςΚαυσοκαλύβια. 7 και κάτι. Ξημερώνει το τοπίο. Μετά τη λειτουργία στον κοιμητηριακό ναό, ψήνεις καφέ στα σκοτεινά και κάθεσαι στο μπαλκόνι. Το σακίδιο έτοιμο για Νέα Σκήτη.
Γράφεις για να συγκρατήσεις την κατηφόρα του χρόνου. Παραξενεύεσαι από την πρωινή έκλυση ομορφιάς. Λάμπει η θάλασσα και καθρεφτίζει, απολείτουργα, τις ερωτήσεις σου.
*
Να είσαι ευλογημένος αδελφέ μου και να χαίρεσαι πάντα έτσι απλά και απέριττα την ευλογία του προσκυνήματος στο Άγιον Όρος.
ΑπάντησηΔιαγραφή