Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
Στίς 7/ 20 Ἰανουαρίου τοῦ
2006 ἐκοιμήθη σέ βαθύ γῆρας ὁ
ὁσιακῆς μνήμης Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης. Ἦταν ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Συνάξεως τοῦ Τιμίου Προδρόμου, εἰς τόν ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένη ἡ
μονή Διονυσίου, ὁ τόπος τῆς μετανοίας ἀλλά
καί τῆς δημιουργίας τοῦ μακαριστοῦ.
Εἶχε κοινοβιάσει στή Μονή τό 1941, ὑπό τήν ὑπακοή
τοῦ ἀείμνηστου ἡγουμένου Γαβριήλ Διονυσιάτου.
Ἐπρόκειτο γιά τήν ἐπιφανέστερη σύγχρονη μορφή τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καθώς ὑπῆρξε ὁ
λογιότερος Ἁγιορείτης μοναχός τῆς ἐποχῆς του. Στήν ἑλληνορθόδοξη
διανόηση καθιερώθηκε τό 1956 μέ τό περίφημο ἔργο
του «Μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς. Ἁγιορειτικός Μοναχισμός», τό ὁποῖο ἀπέσπασε τό ἔπαινο τῆς
Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν καί ἐπανεκδόθηκε ἐπανειλημμένως
καί μεταφράσθηκε στή γαλλική, ἀγγλική,
ρουμανική γλώσσα καθώς καί στήν ἀραβική
ἀπό τόν τότε πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἡλία.
