Του Σεβ. Μητροπολίτου
Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ
«Όταν τα χελιδόνια
μένουν από τροφή και το κρύο πλησιάζει, ξεκινούν το ταξίδι τους για τα θερμά
κλίματα. Εκεί θα βρουν πολύ ήλιο και αρκετή τροφή. Ένα χελιδόνι πετά μπροστά,
δοκιμάζει τον αέρα και δείχνει τον δρόμο.
Όλα τα υπόλοιπα
χελιδόνια ακολουθούν την πορεία του. ... Αυτό το ευλογημένο χελιδόνι, το πρώτο
που πετάει προς τον τόπο της νοσταλγίας, που διαλύει το σκοτάδι και διαπερνά με
τα δυνατά φτερά του την βαριά ατμόσφαιρα ανάμεσα σε γη και ουρανό είναι ο
Χριστός. ... Από τότε, αμέτρητα σμήνη χελιδονιών ακολούθησαν το πρώτο Χελιδόνι
και πέταξαν μαζί Του στον ευλογημένο τόπο, όπου αφθονούν όλα τα αγαθά, τον τόπο
της Aιωνίου Άνοιξης»1.