του Μοναχού Μωυσή, Αγιορείτη
Την περασμένη Κυριακή εορτάσαμε
την ένδοξη του Κυρίου Ανάσταση. Ο απόηχος της μεγάλης εορτής παραμένει.
Το λαμπρό φως της μας λούζει. Ο
αναστημένος Χριστός επισκέπτεται τον δύσπιστο Θωμά κι εμάς. Συγκαταβαίνει στην
αδυναμία μας. Καταδέχεται να μας επισκεφθεί για να μας διώξει λογισμούς απιστίας,
αμφιβολίας και φόβου.
Τα μεσάνυχτα του Πάσχα γεννήθηκε η
χαροποιός ελπίδα, η αφοβία του θανάτου, ο θάνατος του θανάτου, ο θάνατος της
απελπισίας. Υποχωρεί το φοβερό και κουραστικό σκοτάδι. Έρχεται δυνατό φως, που
φωτίζει τα πάντα. Τίποτε δεν μπορεί να κρυφτεί. Όλα τώρα γίνονται φανερά. Ο
κόσμος παύει να είναι άκοσμος. Με την Ανάσταση του Χριστού έπνευσε άλλος
άνεμος, μεταμορφωτικός, ήλθε η αναγέννηση του ανθρώπου, η αρχή μιας νέας ζωής,
ένας άλλος τρόπος βιοτής. Μεταστοιχειώθηκε η φύση μας.