Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
(...) Στό Ἅγιον Ὄρος, ἀπό τόν 9ο
αἰώνα ὥς τίς μέρες μας, ἔζησαν ὑπέρ τούς τετρακοσίους Ἅγιοι. Ὑπάρχει βέβαια καί
ἕνα πλῆθος ἀγνώστων σέ μᾶς ἁγίων, πού εὐαρέστησαν τόν Θεό καί τιμήθηκαν ἀπό Αὐτόν.
Τό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἴσως ὁ μόνος τόπος σ᾿ ὁλόκληρο τόν κόσμο πού δέν
γεννήθηκε κανείς. Ἦταν ὅμως -καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ παραμένει καί σήμερα- ἕνας
τόπος, ὅπου χιλιάδες ἄνθρωποι ἔχουν ἀναγεννηθεῖ ἐν Χριστῷ.
Οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως οἱ Ἁγιορεῖτες Ἅγιοι, μπορεῖ νά τιμῶνται
ἰδιαίτερα σέ ἕναν τόπο, ἀνήκουν ὅμως στό πλήρωμα ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Καί
γνωρίζουμε πολύ καλά ὅτι στή Βέροια, οἱ Ἁγιορεῖτες ἅγιοι ἀπολαμβάνουν τῆς τιμῆς
τῶν πιστῶν. Καί ποιός δέν γνωρίζει τόν ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Ἀθωνίτη, τόν ἅγιο
Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, πού ἀσκήθηκε στή σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἐδῶ στή
Βέροια, τόν ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη;