6943 - Στη Μολυβοκκλησιά της Παναγιάς

Στη Μολυβοκκλησιά της Παναγιάς

Του Β. Χαραλάμπους

_______

Στην ολοπράσινη ρεματιά

σ’ αρχαίου μονυδρίου τόπο

το Κελλίον της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

η Μολυβοκκλησιά

ομορφαίνει την Καρεωτική έρημο

συντροφεύοντας την άλλη ομορφιά

των ερημικών Χιλανδαρινών Κελλίων.

Από το σιωπηλό μπαλκόνι

του Ιερού τούτου Κελλίου

του Αιγαίου τ’ ολογάλανο αγναντεύω

π’αρχινά περίεργα να συλλαβίζει

του λίβα τ’ αντιπάλεμα.

Όπου νάναι η πύλη η μεσημβρινή

στο Κελλίον τούτο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

6942 - Γέρων Βαρθολομαίος Εσφιγμενίτης: Αύγουστος ο μήνας της Παναγιάς

Μέσα σ' αυτόν τον καταιγισμό των ειδήσεων, μέσα σ' αυτό το δαιδαλώδες «παιχνίδι» που μπλέξαμε όλοι και ξαφνικά έχουμε γίνει ειδικοί για όλα τα θέματα, αυτή η απαισιοδοξία που κυριαρχεί παντού, μέσα σ' αυτό το «τρελό ταξίδι» που πηγαίνουμε χωρίς προορισμό,  σαν να έχουν σπάσει τελείως τα φρένα, η κατάληξη είναι το αδιέξοδο του δρόμου… Όλα μαύρα, όλοι στεναχωρημένοι, χωρίς χαμόγελο με την αγωνία και την  αβεβαιότητα ζωγραφισμένη στα  πρόσωπα όλων... Αυτό ονομάζεται το τέλειο αδιέξοδο!

6941 - Αγρυπνία απόψε στην Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους

Αύριο το Άγιον Όρος εορτάζει την Εύρεση και Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου (2/15 Αυγούστου).

Απόψε στην Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου, της οποίας το Καθολικό τιμάται στη Μνήμη του Αγίου Στεφάνου (Δεκ. 27/9 Ιαν), τελείται πανηγυρική Αγρυπνία.

6940 - Διήγησις περί της θαυματουργού εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου της επωνομαζομένης «Τριχερούσης»

Διήγησις περί της θαυματουργού εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου της επωνομαζομένης «Τριχερούσης»

Άγιον Όρος 1996

Πηγή: Αγιορειτική Βιβλιοθήκη

http://athoslibrary.blogspot.gr

6939 - Η Παναγία η Κουκουζέλισσα και ο Ιωάννης

Για την Romfea.gr | Σπύρος Συμεών

Τον 12ο αιώνα στο Δυρράχιο της Αλβανίας, κατοικούσε μια χήρα, βουλγαρικής καταγωγής, μαζί με το γιο της, που λεγόταν Ιωάννης.

Ήταν ευφυέστατος και είχε ζήλο για τα γράμματα και τον μοναχικό βίο, αλλά ήταν πολύ φτωχός.

Τον ονόμασαν Κουκουζέλην, διότι, όταν τον ερωτούσαν τι έτρωγε, αυτός απαντούσε πάντοτε Κούκον, και ζέλια δηλαδή κουκιά και χόρτα.

Φοίτησε στην Αυτοκρατορική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης. Ο Αυτοκράτωρ Κομνηνός τον προσέλαβε στα ανάκτορά του ως μουσικό γιατί εντυπωσιάστηκε από την υπέροχη και γλυκιά φωνή που είχε.

6938 - Ιερομόναχος Δανιήλ Κατουνακιώτης (1880 – 13 Αυγούστου 1951)

Προερχόμενος από το Φρένελι Κυδωνιών της Μικράς Ασίας ήλθε περί το 1900 στο Άγιον Όρος, αφού εργάσθηκε για ένα διάστημα στο Κάϊρο της Αίγυπτου κοντά στους θείους του, στην υπακοή του πολυεναρέτου Γέροντος Δανιήλ του Σμυρναίου (†1929), στο ησυχαστήριο των Όσιων Αγιορειτών Πατέρων-Δανιηλαίων στα Κατουνάκια. Εδώ εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε Πνευματικός.

Διακρινόταν για την απλότητα των τρόπων του, την ευκοσμία των ηθών, τη χρηστότητα και την τέλεια αμνησικακία του. Ωφελούσε όλους όσοι τον πλησίαζαν, ακόμη και με μόνη τη σεμνότητά του, την καλή συναναστροφή του και καλοκαγαθία του. Είχε χάρισμα καλλιφωνίας και ήταν εξαιρετικός ιεροψάλτης. Κυρίως όμως είχε την υψοποιό ταπείνωση, τη μακαρία αγαθότητα και απλότητα κι έτσι αναδείχθηκε ενάρετος μοναχός, ευλαβής ιερεύς και στοργικός Πνευματικός πατέρας.

6937 - Ιερομόναχος Χριστόφορος Προδρομίτης (1822-14 Αυγούστου 1916)

Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1822, ο κατά κόσμον Χριστόδουλος Δημητριάδης. Εκεί έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Από παιδί ποθώντας τη μοναχική αφιέρωση πήγε στη γειτονική μονή του Τιμίου Προδρόμου. Μετά από την κανονισμένη δοκιμή εκάρη μοναχός. Συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Σέρρες. Κατόπιν αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και τη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μιλούσε άπταιστα λατινικά και γαλλικά. Δίδαξε στις Σέρρες, την Αλιστράτη και το Μελένικο, καθώς επίσης επί διετία στη σχολή της μονής Ιβήρων.

Το 1879 διορίσθηκε καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή, όπου δίδαξε επί οκταετία «μετ’ απαραμίλλου ζήλου και λίαν ευδοκίμως, τον βαθύτατον σεβασμόν και την απεριόριστον εκτίμησιν και αΐδιον ευγνωμοσύνην αποκομίσας ού μόνον των μαθητών αυτού αλλά και συμπάσης της αγιορειτικής αδελφότητος», κατά τον Ιερομόναχο Χριστόφορο Δοχειαρίτη. Κατά την παραμονή του στο ‘Άγιον Όρος παρέμεινε στο Χιλανδαρινό Κελλί «Άγιος Νικόλαος» και το Κουτλουμουσιανό «Τίμιος Πρόδρομος», πάνω από τις Καρυές.

6936 - Ιερομ. Χαρίτων Βιγλιώτης (1836 – 14 Αυγούστου 1906) – Ο χαρισματικός Αγιορείτης

Γεννήθηκε στην περιοχή των Τρικάλων Θεσσαλίας το 1836, από πατέρα ιερέα, από τον οποίο εμπνεύσθηκε τη μεγάλη του αγάπη στη θεία λατρεία. Για θρανίο του είχε το αναλόγιο των εκκλησιών, για αναγνωστικό του το Μέγα Ωρολόγιον, για μουσικό όργανο το Ψαλτήρι, για τραγούδια τους βυζαντινούς ύμνους, για πρότυπα τους αγίους μας. Παιδί εισήλθε στο πέτρινο δάσος των Μετεώρων. Φόρεσε με χαρά ψυχής μεγάλη το ράσο του δόκιμου. Νωρίς βυθίσθηκε στα καθάρια νερά των πλούσιων μοναστηριακών βιβλιοθηκών, λαμβάνοντας παραδείγματα και σοφά διδάγματα. Αντέγραφε αξεκούραστα λόγους χάριτος.

Μία δωδεκαετία που παρέμεινε στο θεοβάδιστο όρος Σινά του πρόσφερε πολλά αγαθά στη φιλόθεη, φιλόσια και φιλέρημη ψυχή του. Από εκεί πέταξε για την έρημο του Περιβολιού της Παναγίας το 1870. Τον φιλοξενούν τα σπήλαια των οσίων Νείλου του Μυροβλύτου, Πέτρου του Αθωνίτου και Αθανασίου του Αθωνίτου, η έρημος του Αγίου Βασιλείου, η Κερασιά, το Καρμήλιο, η μονή Κωνσταμονίτου. Αποκτά φιλόθεη τριμελή συνοδεία. Γράφει, αντιγράφει, υμνογραφεί:

6935 - Μοναχός Σάββας Χιλανδαρινός (1908 – 14 Αυγούστου 1989)

Γεννήθηκε στο Πρίμπογι της Ανατολικής Βοσνίας από ευσεβείς γονείς. Είχε και ο ίδιος οικογένεια. Δύο υιοί του έγιναν ιερείς. Η σύζυγός του και η κόρη του μόνασαν. Ο ίδιος ήλθε στη μονή Χιλανδαρίου το 1971 και διακρίθηκε μεταξύ των πατέρων της. Εκάρη μοναχός το 1973. Πρόθυμος στην υπακοή και επιμελής στην εκκλησία. Μέχρι που γέρασε πολύ, αν και αδύναμος, δεν καθόταν στο στασίδι του. Σπάνια καθόταν για λίγη ξεκούραση. Ήταν λιγόλογος, ήπιος και ήρεμος άνθρωπος. ’Έλεγε μόνο τ’ απαραίτητα και σημαντικά.