Στις Φώκιες της Μικρασίας, πρωτοείδε τον ήλιο ο
γέρων Γελάσιος. Γεννήθηκε το 1904 και μέχρι τον φρικτό διωγμό του 1922
γαλουχήθηκε με τα νάματα και τις παραδόσεις της μικρασιατικής ευσέβειας. Μικρός
πήγαινε στα εξωκκλήσια των νησιών που ήταν μπροστά στο λιμάνι κι' όταν γύριζε
ρωτούσε τη μητέρα του: - Μάννα, ποια είναι η γυναίκα που κρατάει το παιδί στην
αγκαλιά της μέσα στην εκκλησία;
- Η κυρά Παναγιά, απαντούσε εκείνη γλυκά, με τον
αφέντη τον Χριστό.
Από μικρός ο Γέροντας έβλεπε χειροπιαστή στη ζωή
του την προστασία της Παναγίας και την καθοδήγησή Της. Σε ηλικία 15 χρόνων
κατατάσσεται εθελοντής στον συμμαχικό στρατό, φλεγόμενος από ζήλο για την
μεγάλη Ελλάδα. Τότε, σε ένα ναυάγιο στη Μεσόγειο σώθηκε θαυματουργικά από την
Παναγία και τον Άγιο Νικόλαο, αφού πάλεψε τρία μερόνυχτα στο ανοιχτό πέλαγος.